MEn moet de duyvel, zoud wel gaen, / Twee keerssen teffens steken aen. |
Hy scheydt met stanck, en vuyl fatsoen, / Ghelijck de duyvel placht te doen. |
Hy most tieren, en wel beeren, / Die den duyvel zou verveeren. |
De droes hoe zeer tot quaed ghevvent, / Gheen verckens-kot, of kack-huys schent. |
Te meer de droes zijn goed vermeert, / Te meer en meer hy noch begheert. |
Te meerder goed de duyvel heeft, / Te meer hy vvilt noch, datm' hem gheeft. |
De duyvels lust is noyt verzaet, / 't Is altijds verder, dat hy gaet. |
Wat voor de duyvel is ghecomen, / Wert van de duyvel vveer ghenomen. |
Die God te vriend heeft en te baet, / De duyvel doet hem gansch geen schaed. |
Die God heeft med', vvat oock gheschiet, / De duyvel can hem schaeden niet. |
De duyvel zal, met al zijn kruys, / Niet altijds kloppen aen een huys. |
Als God gheeft meel voor yemands mond, / De duyvel sluyt de zack terstond. |
Hy gaet daer in des duyvels gangh, / Hy scheyter uyt met vuyle stanck. |
De droes, diet al brenght in 't vervverr', / En smijt gheen kack-huys oyt om verr'. |