EEn vuyl, onnuttigh voghel ist, / Die daer bekackt zijn eyghen nist. |
Vyt vuyle gracht, of leelick gat, / En scheptmen noyt gheen zuyver nat. |
Men schept gheen water klaer en reyn, / Uyt een bedorven, vuyl Fonteyn. |
Daer stierf noyt zogh, Van vuylen trogh. |
Zy wascht haer hemde heel bedreten, / Met handen die oock zijn bescheten. |
. . . . Hy reynight slijck, / Met 't gheen, hy vuyl neemt vanden dijck. |
Hoe datmen dreck meer roert en raeckt, / Hoe meer en vuylder stanck hy maeckt. |
Hy loopt daer toe, en gragher noch, / Als loopt de zeughe naer den trogh. |
Hy valter met de leerzen in, / En zinckter in tot aen de kin. |
Hy is de sleutel quijt, Van 't eynde vande stijt. |
Een vuyle bruyd, om uyt te gaen, / Die heeft zeer veel parerens aen. |
In 't swijn-hof, voor de verckens raed, / Daer pleyt alsoo den advocaet. |
Dat wert ghezeght, als yemant oneerlick rupst. |