DE kat die loopt, veel leckt en eet: / Die slaept, krijgt niet de minste beet. |
De kat die slaept, en vanght gheen rat, / Maer die daer waect, crijght altijds wat. |
Die niet kan loopen, gae zijn pas, / Zoo raeckt hy voort, al is 't niet ras. |
Gaen en keeren altijds aen, / Maect een glad' en effen baen. |
Gheen dingh zoo swaer en wert verzint, / Dat neerstigheyd niet uyt en vindt. |
Men wint het goed, Met sweet en bloed. |
De vlytigheyd, en neerstigh' hand, / Gaet gheest te boven en verstand. |
Gheen vvilt, dat 't brackjen niet en spoort, / Gheen lucht, die d'arend niet door-boort. |
Een stille meulen maeckt gheen meel: / Een vos die slaept, en vanght niet veel. |
Gheen voghel vloogh-er oyt zoo hoogh, / Of om de kost naer d'aerde vloogh. |
Een rechte wey-man spoort zeer nauw; / En hoe hy loopt, hy wert niet flauw. |
Al ist dat ick my wat vermaeck, / Ick spinne even-vvel mijn taeck. |
Dat meest u dringt, Daer meest aen dinct. |
't Vermaeck dat mach-men wel beminnen, / Maer even-wel zijn rock oock spinnen. |
Dat eerst en meest moet zijn ghedaen, / Valt daer oock eerst en meest op aen. |