NOyt zoo hooghe lucht en drijft, / Daer den Arend onder blijft. |
Een mensch, die neder is ghevelt, / Zich wederom tot vechten stelt. |
Gheen lucht en dreef-er oyt zoo hoogh, / Daer toe den Arend niet en vloogh. |
Niet langhe daghen, maer de moed / Het werck van alle dinghen doet. |
Een moedigh hert, van deughden rijck, / Dat is hem zelf altijds ghelijck. |
. . . . In 't cleyne lijf, / Is wel een hert van groot bedrijf. |
. . . . Een moedigh hert, / Door wraeck niet licht geraeckt en wert. |
In 't cleyne buyckjen dickwils light / Een groot hert, en van groot bericht. |
Die met beschromtheyd yemant vraeght, / Die leert hem weygh'ren met der daet. |
Ghemoedt, en moed, Den arbeyd doet. |
De goede moet, en niet de hand, / Die maeckt het werck, dat is bestand. |
Niet mensches hand, maer mensches moed, / Het werck alleen, en d'arbeyd doet. |