Nieuwe wyn in oude le'erzacken

(2010)–Johan de Brune (de Oude)– rechtenstatus

MEn moet een man, die hongh'righ is, / Niet vele vraghen aen den dis,

Muyzen, zonder veel te meeuvven.

Den hongher, die en kost niet veel, / Maer vele kost een lecker keel.

Gheen scherper mes, Als hongher es.

Veel te kouten wilt niet lucken, / Als de tanden zeer ons jucken.

Gheen kruyd, of loot, Als honghers nood.

De man, die met den hongher vecht, / Verstaet gheen reden, wat-men zeght.

Den hongher maect rauw' boonen zoet.

De hongher drijft den wolf uyt 't bos. / En uyt zijn hol den snooden vos.

Den hongher is een goede kock.

De hongher en gheeft noyt ghehoor, / Want 's mensches buyck is zonder oor.

Den hongher is de beste saus.

Waer toe zoo veel ghesous, ghebrouws, / De hongher is de beste sous.

Een buyck verhonghert heeft gheen ooren.

Natuer die is zeer licht vernoeght, / Hoe luttel datmen haer toe-voeght.

Den hongher die is hart en stout. / Hy drijft de vvolven uyt het vvout.

Den hongher is een practizijn, / Hy leert den mensch vernuftich zijn.

De wijn en 't brood, Den hongher dood.

Een hond met hongher zeer belaen, / En ziet noch steen, noch kleppel aen.

Wat naem oock dat de spyze draegh, / z' Is lecker voor een graeghe maegh.

Het buyckjen zal gemeen'lijck vragen, / Hoe veel de klocke is gheslaghen.

Een man verhonghert, on-beschromt, / Neemt alles in, wat voor hem comt.

Die hongher heeft, 't is, eten bringht; / 't Is al van eten dat hy zinght.

Wanneer de maghe vast en snact, / Een cleyn vertoef haer galle mact.

De buyck, die zeer gheprickelt wert, / Die is een maender heet en hert.

Men moeter vullen buyck en balgh, / Al vvaer een yder boom een galgh.

Hy zoude, om een arme zop, / Deur 't vier wel loopen met de kop.

Hy heeft een maghe spijcker hard.

De buyck van voren, En heeft geen ooren.

Hy zou een key, of steen verteeren.

Gheen beter saus men oyt en vond, / Als is de hongher voor de mond.

Zijn maegh zou yzer wel verdouwen.

Een hond, die dol van hongher is, / Eet penssen, vol van dreck en pis.

Een graghe maegh, Lijd gheen ghevraegh.

Een mensche, dien den hongher dwinght, / Eet al, wat datmen voor hem bringht.

De hongher deert, Maer vele leert.

Die hongh'rich is, en onverzaet, / En gheeft niet licht, noch gheeren raed.

Als de hongher maer is goed, / Bitter boonen die zijn zoet.

Den appetijt, Gheen uyt-stel lijt.

. . . . gheen harder dood, / Als sterven door den honghers nood.