Davids Psalmen, Gedicht, aen d’eene zijde, door Petrum Dathenum; aen d’ander zijde, door J. De Brune

Een kort Ghebedt voor de Predikatie, door Ian Vytenhove.

O Godt die onse Vader bist,
Door Iesum Christ,
Geeft uwen Geest ons algemeyn,
Die ons ter waerheydt leyde:
Verhoort ons doch tot deser stont,
Opent den mondt
Vws Dienaers, dat hy u woort reyn,
En vrymoedigh verbreyde:

[p. 532]

[Datheen]

De levende end’ de dooden gemeen.
Ick geloof in den Heyl’gen Geest gepresen,
Datter een Christen Kerck is end’ sal wesen,
Een versaem’lingh der geloovigen t’same,
Een ghemeynschap der Heyligen bequame:
Een vergevingh van onsen sonden al,
End’ dat dit vleesch heerlick verrijsen sal,
Een eeuwigh leven, ’t welck wy sullen erven,
Op dit geloof wil ick leven end’ sterven.

[p. 533]

[De Brune]

Daertoe, O Heer, genadighlick,
Opent ons hert end’ ooren,
Dat wy dat hooren vlijtelick,
End’ trouwelick bewaren,
Op dat wy mogen vruchtbaerlick,
V lof altijdt verklaren.