Davids Psalmen, Gedicht, aen d’eene zijde, door Petrum Dathenum; aen d’ander zijde, door J. De Brune

[p. 531]

[De Brune]

Symbolum Apostolorum, dat is, een korte Belijdenisse des waren Gheloofs.

Op de vvijze van den xxiij. Psalm.

1   ’k GEloof in God den Vader, Heer almachtigh,
Den Schepper van den hemel ende aerde:
In Iesus Christ, zijn een’gh-geboren Zone,
Onz’ Heer, die van den Heil’gen Geest ontfangen,
En uyt de maeght Maria is geboren,
Gele’en heeft onder Pontius Pilatus:

2   Die daer ghekruyst, gestorven is, begraven,
En die daer neder is gedaelt ter hellen:
Die wederom ten derden daegh’ gherezen
Is van den dooden: en is naer den hemel
Om hoogh gevaren, daer hy is gezeten
Ter rechter-hand Gods, zijn almachtigh Vader:

3   Van waer hy eenmael wederom zal komen,
Ten oordeel van de levend’ en de doode.
’k Geloove in den Heil’ghen Geest; ’k geloove
Een algemeine Christelicke Kercke,
Quijt-scheld’ der zond’, opstandingh van den vleesche,
En eindelick een eeuwigh leven. Amen.

Einde der Psalmen ende Lof-zangen.