Davids Psalmen, Gedicht, aen d’eene zijde, door Petrum Dathenum; aen d’ander zijde, door J. De Brune

CXXIX. PSALM.

Een Lied Hammaaloth.

1   DAt Israël nu zeggh’; Zy hebben my,
Van mijne jeught af, wel benauwt; zy hebben
My menighmael van mijn jeught af benauwt:
Maer zy en hebben my niet over-moghen.

⁺ 2   Daer hebben ploeghers op mijn ruggh’ geploeght:
Zy hebben hare voren langh getogen.
⁺ De Heere, die rechtveerdigh is, die heeft
De touwen der godloozen afgehouwen.

3   Laet haer beschaemt zijn, ende achterwaerts
Gedreven worden, all’ die Sion haeten.
⁺ Laet haer, ghelijck gras op de daken, zijn;
Het welck verdort eer datmen ’t uyt kan trecken:

⁺ 4   Waer me’ de maeyer zijn hand niet en vult;
⁺ Noch garven-binder zijn arm: noch de reizers
En zeggen, Godes zeghen zy by u:
Wy zegh’nen u, in Gods des Heeren naeme.

+ 2

+ 3

+ 4

+ 5

+ 6