Davids Psalmen, Gedicht, aen d’eene zijde, door Petrum Dathenum; aen d’ander zijde, door J. De Brune

[p. 455]

[De Brune]

CXXVIII. PSALM.

Een Lied Hammaaloth.

1   WEl-zaligh is een yder,
Die daer den Heere vreest:
Die in zijn weghen wandelt.
Want ghy zult, t’aller tijd,
Den arbeyd uwer handen
Genieten tot een spijz’.
Wel-zaligh zult ghy wezen;
En ’t zal u heel-wel-gaen.

⁺ 2   Vw huysvrouw die zal wezen,
Een wijnstock die wel draeght,
Ter zijden uwes huyzes.
Vw kinders zullen oock,
Als planten van olijven,
Rondom uw tafel zijn.
⁺ Ziet, zoo wort hy ghezeghent,
Die daer den Heere vreest.

3   De Heere zal u zegh’nen
Vyt Sion, end’ ghy zult
Ierusalems wel-varen,
All’ uwes levens tijd,
Met vrolickheid, aenschouwen,
⁺ En ghy zult kinders zien,

+ 2

+ 3

+ 4

[p. 456]

[Datheen]

End’ door Godes ghenade
Veel vreeds in Israel.