Davids Psalmen, Gedicht, aen d’eene zijde, door Petrum Dathenum; aen d’ander zijde, door J. De Brune

[p. 442]

[Datheen]

Den Cxxj. Psalm.

1   TOt den bergen hef ick op mijn
Oogen, ende van daer
Verwacht ick hulp eenpaer,
Maer op Godt die gemaeckt heeft fijn,
Hemel end’ Aerd’ in ’t ronde,
Wil ick my vast’lick gronden.

2   Godt sal niet laten uwen voet
Struyckelen: Want altijdt
Waeckt hy end’ u bevrijdt.
Hy slaept niet die Israel hoet,
Maer waeckt aen allen zijden,
End’ sluymt tot geenen tijden.

3   Godt sal van boven u bystaen,
Die u ter rechter-handt
Staet tot uwen bystandt.
’s Daeghs sal u de Sonne niet slaen,
De Mane kout met schaden,
Sal u ’s nachts niet beladen.

4   Godt behoet u voortaen van quaet,
Hy sal u ziel voorwaer,
Behoeden voor ghevaer,
End’ als ghy uyt oft oock in gaet,
Sal hy u steeds bevrijden,
End’ met gaven verblijden.