Davids Psalmen, Gedicht, aen d’eene zijde, door Petrum Dathenum; aen d’ander zijde, door J. De Brune

LXXXVI. PSALM.

Davids ghebed.

1   NEyghet uw oor’, hoort my Heere,
Want ick ben bedruckt en arme.
O mijn God, bewaert mijn ziel.
Want ick ben uw gunst-genoot:
Hoed uw knecht, die op u hopet:
⁺ Zijt my gunstigh, want ick roepe,
Tot u, Heer, den ganschen dagh,
Maeckt de ziel uws knechts verheught.

+ 2

[p. 296]

[Datheen]

Daer is oock niemandt soo koen,
Die uw’ wercken kan na doen.

Pause.

5   Alle volcken die ghy krachtigh
Hebt geschapen, Heer, almachtigh,
Sullen vereeren te saem,
End’ groot maken uwen naem.
Ghy zijt groot niet om verstercken,
End’ doet wonderlicke wercken,
Ghy hebt den naem breet end’ wijt
Dat ghy alleen een Godt zijt.

6   V wegen wilt my doch leeren,
Dat ick recht gae t’uwer eeren,
Op dat ghy van my oock meest
Ten rechten meught zijn gevreest.
Ick wil u, Heer, hoogh verheven,
Altijt prijs end’ eere geven.
Ick wil uwen naem seer klaer
Groot maken in ’t openbaer.

7   Ghy hebt, uyt louter genaden,
My bewesen veel weldaden,
End’ my verlost uyt den noot
Der Hellen, end’ van der doot.
Heer, de wreed’ onder hen allen
Met kracht my gantsch overvallen,
Na mijn leven sy al staen
Sonder u te mercken aen.

8   Maer ghy zijt goet en genadigh
Barmhertigh ende weldadigh,
Lanckmoedigh tot toornigheydt,
Bestendigh in der waerheydt.

[p. 297]

[De Brune]

2   Tot u, Heer, heff’ ick mijn ziele;
⁺ Want ghy zijt zeer goed, ô Heere,
Ende een vergevend’ God,
Groot van goedertierenheid,
Voor elck een, die u aenroepet.
Neemt doch mijn gebed ter ooren,
Heere, ende wilt de stem
Mijner smeeckingh gaede slaen.

⁺ 3   In den dagh van mijn benauwtheid,
Roep ick u, want ghy my hooret.
Onder Goden is’er geen
Die u is gelijck, ô Heer:
Daer zijn geen gelijck uw’ wercken. Pause.
⁺ Alle Heid’nen zullen komen,
Buyghen zich voor uw aenschijn,
Die ghy, Heere, hebt ghemaeckt:

4   En zy zullen uw naem eeren.
Want ghy zijt zeer groot, ô Heere,
En die wonder-wercken doet:
Want ghy zijt alleene God.
⁺ Leert my uwen wegh, ô Heere,
Zoo zal ick gaen in uw waerheid:
Heer, vereenight doch mijn hert,
Tot de vreeze uwes naems.

5   Ick zal u, mijn God en Heere,
Met geheel mijn herte, loven;
Ende ick zal uwen naem
Eeren in der eeuwigheid.
⁺ Want uw goedertieren gunste
Is groot over my: mijn ziele
Die hebt ghy getrocken, Heer,
Vyt het onderst’ van het graf.

6   d’Opgheblazen staen, ô Heere,
Teghen my op, en de menight’
Der tyrannen zoecken my:
Zy en stellen u oock niet
⁺ Voor haer ooghen; maer ghy, Heere,
Zijt een God barmhertigh, vriend’lick,

+ 3

+ 4

+ 5

+ 6

+ 7

+ 8

[p. 298]

[Datheen]

Wilt my goedighlick aenschouwen,
Sterckt my oock in dit benouwen,
Helpt my, end’ maeckt onvertsaeght
Den knecht van uwer dienstmaeght.

9   Wilt my doch een teken geven,
Op dat mijn vyanden beven,
Als sy sien sullen, Heer, milt,
Dat ghy my steedts bystaen wilt.