Davids Psalmen, Gedicht, aen d’eene zijde, door Petrum Dathenum; aen d’ander zijde, door J. De Brune

[p. 56]

[Datheen]

Den xx. Psalm.

1   GOdt verhoort u gebedt, dat ghy doet,
In uwen swaren noodt:
Godt Iacobs neem u in sijn behoedt,
In den tegenspoet groot:
Vyt den hemel sie hy u lijden,
En help u oock seer krachtigh,
Van Sion den bergh t’allen tijden,
Sterck’ u sijn hant seer machtigh.

2   Vwes diensts end’ der off’randen schoon
Gedenck de Heere mijn.
Dat uw’ off’randen voor sijnen Throon
Haest asschen mogen zijn.
Hy maeckt voorspoedigh uwe dinghen
Na uw’ begeerte reyne,
Hy wil u voornemen volbringen
Groot end’ kleyn in ’t gemeyne.

3   Godt doe dat ghy hem bidt goedertier,
Op dat wy onbeswaert,
Eenmael oprechten onse Banier:
In Godts Naem wijdt vermaert,
End’ seggen: Godt uyt sijn woonst’ hilligh
Wil sijnen Koningh krachtigh
Verhooren en helpen goetwilligh
Met sijner handt almachtigh.

4   Ons’ vyanden staen seer vast gebouwt
Op wagen end’ op peert,
Maer op Godts kracht hebben wy vertrouwt
In ’t lijden dat ons deert.
Oock is haer groote macht gekommen
Tot niet, sy is verloren:
Maer ons kracht is hooger geklommen
Dan sy oyt was te voren.

5   Wilt doch beschermen, Heer, van nu voort
Den Koningh, end’ bystaen,
Laet doch ons gebedt wesen verhoort
Als wy u roepen aen.