De CL. Davids psalmen

Den cxliiij. Psalm.

Een Psalm Davids.

§1

GEzegent moet zijn de Heere, mijn rots-steen
Die mijne handen, ten strijde, onderwijst:

[fol T7v, p. 302]

 

Mijne vingheren, tot den oorloghe.

 

Mijn goedgunstigheydt end' mijn sterckt, mijn burgt

 

End' mijn bevrijder voor my: mijn schildt, ende

 

Op wien ic steun': die mijn volc my onder-werpt:

 

O Heer, wat is de mensch, dat ghy hem kent!⁺

 

Het kint des menschen, dat ghy het achtet!

+ 2.

§2

De mensche die is de ijdelheydt ghelijck:
Zijn' daghen zijn als een wech-gaende schaduw.
Neyght uw hemelen, Heer, end' daelt neder:
Raeckt de gheberghten aen, dat-ze roocken.⁺
Blixemt blixem; verstroyt-ze: zend uw' pijlen:
Ende verdoet-ze: steeckt uwe handen uyt
Vander hooght': ont-zett' my, ende ruckt my,
Vijt groote waters, uijt d' handt der vremden.

+ 3.

§3

Der welcker mond leughen spreeckt, ende haere⁺
Rechter-handt is een rechter-handt der valscheyt.
O Godt, ick zal u een nieuw liedt zinghen.
Ick zal u, met de luyt, (end') tien-snaerigh
Instrument, Psalm-zinghen: ghy die koningen
Over-winningh gheeft: die zijnen knecht David⁺
Ont-set* van het boose zweerdt, ont-set my,⁺

+ 4.

+ Pau.

+ 5.

[fol T8r, p. 303]

 

End' reddet mij van den handt der vremden:

§4

De welcker mondt leughen spreeckt; ende haere
Rechter-hand is een rechter-hand der valscheijdt:
Op dat onze zonen zijn als planten,
Welck in haere jeughdt groot geworden zijn:
Onz' dochters, als hoeck-steenen uyt-ghehouwen,
Nae de ghelijckenisse van een Paleijs.
Dat onse winckelen vervult zijnde,
't Een voor-raedt naer het ander uijt-gheven:⁺

+ 6.

§5

Dat onse kudden bij duijsenden werpen,
(Iae) bij thien-duijsenden; op onse hoeven
Vermenighvuldighen; dat ons' ossen
Wel-gheladen zijn; dat gheen in-breucke,
Noch uijt-val, noch ghekrijsch zij op onz' straten.⁺
Wel-gelucksaligh is het volck, aen 't welcke
Het alsoo toe-gaet! wel-gheluckzaligh,
Is het volck, welckers Godt de Heere is!

+ 7.