De CL. Davids psalmen
(1644)–Johan de Brune (de Oude)– Auteursrechtvrij§1HAlelu-jah. Lovet den Heer:
Want hy is goed, want (zekerlick)
Zijn ghenaed' is in der eeuwigheijdt.
Wie zal doch de moghentheden
Des Heeren uijt-spreken? Ende wie
| |
[fol O8v, p. 224]
| |
Sal all sijn lof verkondighen?
| |
§2Gheluckigh! die 't recht bewaeren,Ga naar margenoot+
Die altijdt gherechtigheydt doet.
Ghedenckt mijner, nae 't wel-behaghen,
Tot uw volck; Heere, besoeckt mij,
Met uw heyl, op dat ick aenschouwe
T goed uwer uijt-verkorene:
| |
§3Op dat ick mij mocht verheughen,Ga naar margenoot+
Met de verheugingh uwes volcks:
Op dat ick mij roem met uw erf-deel.
Wy, end' onse vaders hebbenGa naar margenoot+
Ghesondight, verkeerdelick ghedaen,Ga naar margenoot+
Wij hebben godloos gehandelt.
| |
§4Onse Vaders in Egypten
En hebben op uw wonderen
Niet ghelet; Sij en ghedachten nietGa naar margenoot+
Der veelheydt uwer ghenaeden:
Maer zij waeren (gantsch) wederspanningh
Aen de zee, bij de bieze-zee.
| |
§5Doch hij heeft-s, om sijnes naems will,
Verlost; op dat hy sijne macht
Bekendt maeckt, end' hij scholdt de bies-zee:Ga naar margenoot+
Soo dat-se verdrooghde, end hij
Dede-se gaen door de afgronden,
Gelijck (door) eene woestijne.
| |
§6End hij verloste-s uyt de handtGa naar margenoot+
Des haters, end bevrijde-se,
Vijt 's vyands hand: end de wateren
| |
[fol P1r, p. 225]
| |
Over-decken haer verdruckers.
Niet een van hun en bleef-er over.
Doe gheloofden zy zijn woorden.
| |
§7Zy zonghen zijnen lof; (doch) zyGa naar margenoot+
Vergaeten haest zijne wercken:Ga naar margenoot+
Zy en wachteden niet nae zijn' raedt.Ga naar margenoot+
Maer zy werden belust met lust,
In de woestijn'; end' zy versochten
Godt in de woeste-wildernis.
| |
§8Doe gaf hy hen haer begheerte.
Maer hy zondt aen haere zielenGa naar margenoot+
Eene uyt-teerende magherheydt:
Ende zy benijden Mose
In het legher, ende Aaron
Den gheheylighden des Heeren.
| |
§9De aerd gingh op, ende verslontGa naar margenoot+
Dathan, ende over-deckte
De vergaderinghe Abirams.
End' een vier brandde, onder haer
Vergaderingh'; ende een vlamme
Stack de goddelooze aen brandt.
| |
§10Zy maeckten een kalf by Horeb;Ga naar margenoot+
Ende zy boghen haer, voor een
Ghegoten beeldt: end' veranderden
Haere eere, in de ghedaent'
Van eenen osse, die gras etet.
Zy vergaeten Gods haers heylands:Ga naar margenoot+
| |
§11Die groote dinghen hadd' ghedaen,Ga naar margenoot+
In Egypten; wonder-daden
In den lande van Chams gheslachte:
| |
[fol P1v, p. 226]
| |
Die aen de bies-see (hadd ghedaen)
Vrees'licke dinghen: dies hy zeyde,
Dat hy-ze verdelghen zoude:
| |
§12Ten waer Mose, zijn verkoren',Ga naar margenoot+
In de scheur', voor hem hadd' ghestaen,
Om zijn grimmigheydt af te keeren,
Op dat hy-ze niet en verdorf.
Zy versmaeden oock 't ghewenschte land,
Zy en gheloofden zijn woordt niet:Ga naar margenoot+
| |
§13Maer zy hebben in haer tenten
Ghemurmureert; zy hebben niet
Nae de stemme des Heeren ghehoort.
Dies hief hy* teghen hen zijn hand,
(Een eedt doende) dat hy-ze zoude,Ga naar margenoot+
In de woestijn' neder-vellen:
| |
§14End' dat hy, onder d' Heijdenen
Haer zaedt zoude neder-vellen,
End' haer, door de landen verstroyen.
Oock hebben zy haer ghekoppelt
Aen Baal Peor, ende atenGa naar margenoot+
De offerhanden der dooden.Ga naar margenoot+
| |
§15End' zy hebben tot toorn verweckt
Met haer daden; zoo dat de plaegh
Een in-breucke onder haer dede.
Doe is Pinehas op-ghestaen,
End' hy heeft gherichte gheoeffent:
End' de plaegh wert op-ghehouden.
| |
§16Ende het is hem gherekentGa naar margenoot+
Tot gherechtigheydt, van gheslacht
Tot geslachte, tot in eeuwigheijdt.
| |
[fol P2r, p. 227]
| |
Zy maeckten (hem) oock zeer toornigh,Ga naar margenoot+
Aen het twist-water, ende het gingh
Mosi qualick, om harent will'.
| |
§17Want zy verbitterden zijn gheest,
Zoo dat hy on-bedachtelick
(Yet-wes) met zijne lippen voort-bracht.
Zy en hebben die volckerenGa naar margenoot+
Niet uyt-ghedelghet, die de HeereGa naar margenoot+
Hen (met bevel) hadde ghezeyt.Ga naar margenoot+
| |
§18Maer menghden zich met d' Heijdenen,
End leerden der zelver wercken:
End' zy dienden hare afgoden:
End' zy werden hen tot een strick.
Zy hebben haer zonen, end' dochtersGa naar margenoot+
Den Duyvelen op-gheoffert.
| |
§19Zy vergoten onschuldigh bloedt,
't Bloedt haerer Sonen end' Dochters:
Die zy den afgoden van Canaan
Hebben op-gheoffert, zoo datGa naar margenoot+
Het aerdrijck, door dese bloedschulden,
Is ontheylighet gheworden.
| |
§20Ende zy ontreynighden haer,
Door haere wercken: ende zy
Hebben ghehoereert, door haer daden.
Dies des Heeren toorne ontstack,Ga naar margenoot+
Teghen zijn volck: ende hy heeft een
Grouwel ghehadt aen zijn erf-deel.
| |
§21Ende hy gaf-ze in de handt
Der Heydenen; end' haer' hatersGa naar margenoot+
Die hebben over haer gheheerschet.
| |
[fol P2v, p. 228]
| |
Haer vijanden verdruckten-ze:
Ende zy zijn onder haere handt
(Alsdoe) vernedert gheworden.
| |
§22Hy heeft-ze menighmael gheredt;
Maer zy hebben, door haeren raedt,
Gheterght; end' zy werden door haere
On-gherechtigheydt uyt-gheteert.
Nochtans zagh hij haer benautheydt aen,Ga naar margenoot+
Wanneer hij haer gheschrey hoorde:
| |
§23End' hij dacht, tot haeren besten,
Aen zijn verbont; end' 't rouwde hem,
Nae de veelheydt zijner ghenaeden.
Dies gaf hij haer barmhertigheydt,Ga naar margenoot+
Voor all' die-ze ghevanghen hadden.
Verlost ons Heere, onze Godt:
| |
§24End' vergaert ons uyt d' Heydenen,
Op dat wy uw's naems heyligheydt
Loofden, ons beroemend' in uw lof.
Ghelooft zy d' Heer Israels Godt,Ga naar margenoot+
Van eeuw', tot eeuw' end' alle het volck
Zegghe Amen. Halelu-jah.
|
|