De CL. Davids psalmen

Den xciiij. Psalm.

§1

O Godt der wraecken, o (ghy) Heere,
Godt der wraecken, verschijnt blinckende.
Ghy rechter der aerd' verheft u:
Gheeft aen de trots' vergheldingh weer.
Hoe langh zullen de god'looz' Heer?⁺
Hoe langh de god'looz' vrolijck zijn?

+ 2.

§2

(Hoe langhe) zullen de boos-doenders
Hardt-spreken uyt-gieten, beroemen?
O Heer, zy brijsselen uw volck,⁺
End' zy verdrucken uw erf-deel.
De weduw' end' den vreemdelingh
Dooden-z' end' moorden de weezen:

+ 3.

[fol N3v, p. 198]

§3

End' zegghen, de Heer en ziet het niet,
End' de Godt Iacobs en merckt het niet.⁺
Aenmerckt ghij onvernuftighen,
Onder den volck'; end' ghij dwase,
Wanneer sult ghij verstandigh zijn?
Zoude die d'oor plant, niet hooren?⁺

+ 4.

+ 5.

§4

Zoude hij die de ooghe formeert,
Niet aenschouwen? (ende) zoude hij
Die de Heydens tucht, niet straffen?
Hy die den mensch wetenschap leert?⁺
De Heere weet de ghedachten⁺
Des menschs, dat-ze ydelheijdt zijn.

+ Pau.

+ 6.

§5

Die man is vrij wel gheluckzaligh,
Den welcken ghij, O Heere, tuchtight.
End' dien ghij, uijt uwe wet, leert:
Om hem vande quade daghen,⁺
Rust te gheven: tot dat de kuijl
Den godloozen gegraven wert.

+ 7.

§6

Want de Heere en zal zijn volck niet
Begeven, noch zijn erf verlaten.⁺ [8]
Want 't oordeel zal weder keeren,
Tot de gherechticheijdt, ende
Alle oprechte van herten
Zullen het zelve nae-volghen.

+ 1.

§7

Wie zalder voor my opstaen, teghen⁺
De boos-doenders? wie zal zich voor mij
Stellen teghen d'on-recht werckers.
'Ten ware, dat de Heere mij
Een hulp gheweest ware, mijn ziel
Hadd' bij nae inde stilt' ghewoont:

+ 9.

[fol N4r, p. 199]

§8

Als ick zeijde, mijn voet die wanckelt;
Vw' gunste, Heer, ondersteunde mij.⁺
Als mijne ghedachten binnen
In my vermenichvuldighden,
Hebben uwe vertroostinghen
Mijne ziele verquickt. (ick dacht)

+ 10.

§9

Zoud' zich de stoel der schaed'lickheden
Met u, (Heere) vergheselschappen?⁺
Die moeijt' verdicht bij in-zettingh?
Zy rotten zich t'saemen, teghen
De ziele des rechtveerdighen,
End' verdoemen 't onschuldigh bloedt.

+ 11.

§10

Doch de Heer' is my een burght gheweest,⁺
End' mijn Godt een rots mijner toe-vlucht.
End' hy zal haer on-gherechtheydt
Op hen doen keeren; end' zal-ze
In haere boosheydt verdelghen:
D' Heer onze Godt zal-z' uyt-delghen.

+ 12.