De CL. Davids psalmen
(1644)–Johan de Brune (de Oude)–
Auteursrechtvrij§1KOmt laet ons den Heer vrolick zijn,
Laet ons den rots-steen onzes heyls,
Iuijghen: laet ons zijn aenghezichte,
Met lof te ghemoete komen:
| |
[fol N4v, p. 200]
| |
Laet ons hem juijghen met Psalmen:
Want de Heere is een grooten Godt:Ga naar margenoot+
| |
§2Iae een groot Koninck, boven all'
Goden: in wiens handt de diepten
Der aerde zijn: ende de hooghten
Der berghen zijn zijn': wiens oock isGa naar margenoot+
De zee: want hy heeft-ze ghemaeckt;
End' zijn' handen hebben 't droogh ghevormt.
| |
§3Komt laet ons aenbidden, ende
Neder-bucken: laet ons knielen,
Voor den Heere, die ons heeft ghemaeckt.
Want hy (ghewis) is onze Godt,Ga naar margenoot+
End' wy zijn 't volck zijner weyde,
Ende de schaep-kudde zijner handt.
| |
§4Heden, zoo ghy zijn stemme hoort,
En verhardet uw herte niet:
Als te Meriba, als ten dagheGa naar margenoot+ [5]
Van Massa, in de woestijne:
Daer my uw vaders verzochten,
My beproefden, oock mijn werck zaghen.
| |
§5Veertich jaer hadd' ick onghenucht,Ga naar margenoot+
Met dit gheslacht: end' hebb' ghezeyt;
Zy zijn een volck dwalend' van herten,
End' en kennen mijn weghen niet.
Daerom zwoer ick in mijnen toorn;Ga naar margenoot+
Zoo zy in mijn rust' zullen in-gaen.
|