De CL. Davids psalmen
(1644)–Johan de Brune (de Oude)–
AuteursrechtvrijEen Psalm Davids: voor den Opper-Zangh-Meester op Schoschannim. | |
§1VErlost my, O Godt, want de wateren
Die zyn (my) tot aen de ziele ghekommen.
| |
[fol I5v, p. 138]
| |
Ick ben ghezoncken in grondeloos modder,
Daer gheen stand-plaets is: ick ben ghekomen,
In water-diepten, daer de stroom my ruct:
Ick ben vermoeijt in mijn roepen; mijn keel' is
Ontsteecken; mijn ooghen zijn bezweken;
Daer ick (noch) ben hopende op mijnen God.
| |
§2Zy die my zonder oorzaecke haten,
Zijn meer dan de haijren van mijnen hoofde.Ga naar margenoot+
Die my zoecken te vernielen, die my zijn
Vyanden (zelfs) om valsche oorsaecken,
Die zijn machtigh gheworden. Dat ick niet
Gerooft en hebb', moet ick dan weder-gheven.
O Godt, ghy wetet van mijne dwaesheydt:
End' mijn schulden en zijn u niet verholen.
| |
§3En laet-ze door my niet beschaemt worden,
Die u verwachten, Heer, Heer der heirscharen,
En laet-ze door my niet te schande worden,Ga naar margenoot+
Die u zoecken, O Godt van Israel.
Want om uwent will' draegh ick versmaetheidt,
| |
[fol I6r, p. 139]
| |
Schande heeft mijn aenghezichte bedecket.Ga naar margenoot+
Ick ben mijn broederen vreemt gheworden,Ga naar margenoot+
Ende mijns moeders kinderen onbekent.
| |
§4Want de ijver uws huys heeft my verteert:
End' de smaden uwer smaders zijn op my
Ghevallen. Ick weend' in 't vasten mijner ziel:
Maer 't is my gheworden tot alle smaedt.
Ick hebb' een zack tot mijn kleedt aen-ghedaen;Ga naar margenoot+
Maer ick ben hen tot een spreeck woord geworden.
Die in de poort zitten klappen van my:
End' ick ben een snaren-spel der wijn-drinckers.
| |
§5Maer ick, mijn ghebedt is tot u, Heere.
Daer is een tijdt des welbehaghens, o Godt,
Door de grootheydt uwer goedertierenheydt.
Verhoort my door de trouwe uwes heyls.
Ruckt my uyt 't slijck, en laet my niet zincken;Ga naar margenoot+
Laet my van mijn haters ghereddet worden;
Ende uyt de diepten der wateren:
Laet my de water-vloedt niet over-stroomen:
| |
§6End' laet de diepte my niet verslinden:
Noch laet den put zijn mond over my sluyten.
Verhoort my Heere, want uwe gunst is goed:
Ziet my aen, nae de menighvuldigheidt Ga naar margenoot+
Van uwe barmhertigheden: ende
Verberght niet uw' aenghezicht van uwen knecht:
Want my is banghe; haest u, verhoort my:
Nadert tot mijne ziele, (end') bevrijd-ze:
| |
§7Verlost my, om mijner vyanden will':Ga naar margenoot+
Ghy weet mijne versmaetheit, end' mijn schaemte,Ga naar margenoot+
End' mijn schand; al mijn benauwers zijn voor u.
De versmaetheydt heeft mijn hert ghebroken.Ga naar margenoot+
| |
[fol I6v, p. 140]
| |
Ende ick ben zeer verzwackt gheworden:
End' ick hebbe ghewacht nae mede-lijden;
Maer daer en wasser gheen: nae vertroosters,
Maer ick en hebbe-ze nerghens ghevonden.
| |
§8Zy hebben gal tot mijn spijs ghegheven,
Ende in mijn dorst met edick ghedrencket.Ga naar margenoot+
Haer tafel werde voor haer tot eenen strick,
End tot voll' vergeldingh, tot een val-strick.
Laet haer ooghen doncker zijn, om te zien;
Ende doet haer lendenen steeds wagghelenGa naar margenoot+
Stort over hen uijt uwe grimmigheydt,Ga naar margenoot+
End' de hitte uwes toorns grijpe-ze aen.Ga naar margenoot+
| |
§9Dat haer lieder Paleys verwoest werde:
Dat in hare tenten gheen in-woonder zy.
Want zy vervolghen hem, dien ghy ter neder
Gheslaghen hebt; ende maecken een praet,
Over de smerte uwer verwonden.
Doet verkeertheydt tot hare verkeertheyt toe:Ga naar margenoot+
Ende en laet niet toe, dat zy-lieden
Tot uwe gherechtigheydt zouden komen.
| |
§10Laet-z' uyt-ghedelght* zijn uyt des levens boeck,
End' met de vroom' niet aen gheschreven worden
Doch ick ben elendigh, ende in smerte.
Vw heyl, o Godt, stelle my om hooghe.
Ick zal Gods name met ghezangh prijzen,
Ende hem met danck-zegginghe groot maken:Ga naar margenoot+
End 't zal den Heer liever zijn dan een os,
Oft een horen-var, die de klauwen verdeelt.
| |
§11De zachtmoedighe dit ziende, zullen
Verblijdt zijn: end' ghy die God zoeckt, uw' herte
Zal leven: want d'Heer hoort de nootdurftighe:
| |
[fol I7r, p. 141]
| |
End' hy en veracht zijn' ghevanghen' niet.Ga naar margenoot+
Dat hem de hemel, end' de aerd prijzen,
De zeen, ende al wat daer inne wriemelt:
Want Godt zal (ghewis) Zion verlossen,
Ende de steden van Iuda op-bouwen.
| |
§12Ende aldaer zullen zy-lien woonen:
Ende zullen haer erffelick bezitten;
End' 't zaedt zijner knechten zal haer beerven;
End' zijns naems lief-hebbers daer in woonen.
|
|