De CL. Davids psalmen
(1644)–Johan de Brune (de Oude)– AuteursrechtvrijEen onderwijzinghe Davids: voor den Opper-zangh-meester op Neginoth. | |
§1O Godt, neemt myn ghebedt ter ooren;
End' en berght u niet voor myn smeeckingh:
Merct doch op my, ende verhoort my.
| |
[fol G7r, p. 109]
| |
Ick huyl in myn gheklagh, end' woel',
Om des vyandts roep: van weghen
Des godd'loozen beangstiginghe.
| |
§2Want zy schuyven het onrecht op my,Ga naar margenoot+
Ende zy haten my in toorne.
Mijn hert smert in't binnenste van my,Ga naar margenoot+
End' doodts-schricken vallen op my:
Vrees ende bevingh' komt my aen,
Ende grouwen overdecket my.
| |
§3Zoo dat ick zeggh'; Oh, dat my yemantGa naar margenoot+
Vleughels als eener duyve gave!
Ick zoude (erghens) henen vlieghen,
Waer dat ick oock blijven mochte.
Ziet ick zou verre swerven wegh,
In de woestijn' vernachten. Sela!Ga naar margenoot+
| |
§4Ick zoud' haesten, dat ick ontquame,
Vanden drijvenden windt, van storme.
Verslindt-ze, Heere, deylt haer tonghe;
Want ick zie, binnen in de stadt,Ga naar margenoot+
Wrevel end' twist: Dagh ende nacht,
Om-ringhenz' haer; op hare mueren:
| |
§5End' binnen haer is onrecht end' moeyt':
Binnen in haer is enckel verderf,
Ende list, ende bedrieghery.
En wijckt van haere strate niet.Ga naar margenoot+
| |
[fol G7v, p. 110]
| |
Want 't is gheen vyandt, die my hoont:
Anders zoud' ick't hebben ghedraghen:
| |
§6Het en is niemant die my hatet,
Die zich teghen my heeft verheven:
Anders hadd' ick my hen verborghen:
Maer ghy, o mensche, zijt die (man)Ga naar margenoot+
Ghelijck van myne weerdigheydt,
Mijn leydts-man, ende myn bekende:
| |
§7Die wy in zoetigheydt te zamen
Heymelijck raed-pleeghden: Wy ginghen
In gheselschap, ten huyze Godes.
Dat hen de doodt over-valle,Ga naar margenoot+
Ghelijck een schuldt-eysscher: dat-ze
Levendigh ter Hell' neder-dalen.
| |
§8Want boosheden zyn in haer wooningh',
In't binnenst' van hen. Ick zal roepen
Tot Godt, en d'Heer zal my verlossen.
's Avonds, end' 's morgens, en 's middaghsGa naar margenoot+
Zal ick klagen, ende woelen,
Ende hy zal myn stemme hooren.
| |
§9Hy heeft myne ziele in vrede
Verlosset van den strijdt teghen my.
Want zy zijn met menighten gheweest
Teghen my. Godt die zal hoorenGa naar margenoot+
End' zal haer met plaghen-drucken
Als die van oudts (rechter) zit. Sela!
| |
§10Dewijl' by hen gheen verand'ringh is,
Ende dat zy Godt niet en vreezen.
Hy slaet zyn handen aen hen, die vre'Ga naar margenoot+
Met hem hadden; hy ontheylight
| |
[fol G8r, p. 111]
| |
Zyn verbondt: zyn mondt is gladder
Dan boter: doch zyn herte is krijgh.
| |
§11Zyn woorden zyn zachter, dan oly:Ga naar margenoot+
Maer de zelve zyn bloote sweerden.
Werpt uwe zorghe op den Heere,
End' hy zal u onderhouden.
Hy en zal noyt (oock) toe-laeten,
Dat de rechtveerdighe wanckele.
| |
§12Maer, ghy o Godt, zult die doen dalen,Ga naar margenoot+
In den put der verderffenisse.
De mannen des bloedts, ende bedroghs,
En zullen hare daghen niet
Verlenghen, tot de helft (van dien).
Maer ick (Heer) zal op u vertrouwen.
|