De CL. Davids psalmen
(1644)–Johan de Brune (de Oude)– AuteursrechtvrijEen Psalm Davids, voor den Opper-zangh-meester, voor Ieduthum. | |
§1ICk zeyd', ick zal myn' weghen bewaeren,
Dat ick niet zondigh' met myn tongh;
Ick zal myn' mondt met een toom bewaren,
Midts noch de godloos' voor my is.
Ick was door swijghen stom, ick sweeg van't goet,Ga naar margenoot+
| |
[fol E7v, p. 78]
| |
Maer mijne smerte wert verswaert.
| |
§2Mijn herte wert heet in mijn binnenste,
Een vyer ontbrandd' in mijn ghepeyns:
(Doe) hebb' ick met mijn' tonghe ghesproken;
Heer', maeckt my mijn eynde bekent,Ga naar margenoot+
End' welck de mate mijner daghen zy,
Dat ick weet, hoe afgaend' ick ben.
| |
§3Ziet, een handt breedt stelt ghy mijne daghen,
Mijn leef-tijdt is als niet voor u.
Immers is elck mensche, (hoe) vast hy staet,Ga naar margenoot+
Maer enckel ydelheydt. Sela!
Immers wandelt de mensch, als in een beeldt:
Immers woelenze ydelijck.
| |
§4Men vergaert by een, ende men weet niet,
Wie dat het na zich zal nemen.Ga naar margenoot+
Ende nu wat verwacht ick, o Heere?Ga naar margenoot+
Mijne hope die is op u.
Verlost my van all' mijn overtredingh':
Stelt my niet tot des dwazen smaedt.
| |
§5Ick ben verstomt, ick en sal mijnen mondtGa naar margenoot+
Niet op-doen; want ghy hebt 't gedaen.
Nemet uwe plaeghe van op my wegh.
Ick beswijck' van de strijdt uws hands.
Castijt ghy yemandt, met bestraffingen,Ga naar margenoot+
Over de ongherechtigheyd;
| |
§6Zoo doet ghy zijn bevalligheyd smelten,
Ghelijck een mott'; immers zoo is
Een yder Mensche ydelheyd. Sela!
| |
[fol E8r, p. 79]
| |
Hoort, Heer, mijn ghebedt, end' luystertGa naar margenoot+
Naer mijn gheroep; swijght niet tot mijn' tranen:
Want ick ben een vremd'lingh by u:
| |
§7Een by-woonder, als alle mijn vaders.
Wendt van my af, dat ick verquick':
Eer ick henen gae, end' niet (meer) en zy.
|