De CL. Davids psalmen

Den xl. Psalm.

Davids Psalm, voor den Opper-zangh-meester.

§1

ICk hebbe den Heere langhe verwacht,
End' hy heeft zich tot my gheneyght,
Ende heeft mijn gheroep ghehoort:
End' hy heeft my uyt een ruyschenden kuyl,
Vyt modd'righ slijck op-ghehaelt:
End' heeft mijn' voeten ghestelt,
Op een rots; mijn ganghen
Vast ghemaeckt; een nieuw Liedt⁺

+ 2

[fol E8v, p. 80]

 

In mijn mond ghegheven,

 

Een Lof-zangh onzen Godt.

§2

Vele zullen 't zien, en zullen vreezen,
End' op den Heere vertrouwen.
Wel gheluckzaligh is de Man!
Die den Heere tot zijn vertrouwen stelt,
End' niet om ziet nae trotsche,
Of die tot leughen wijcken.
Ghy, o Heere, mijn God,⁺
Hebt uwe wonderen,
End' uwe ghedachten,
Aen ons vele ghemaeckt.

+ 3

§3

Men kanz' in ordre by u niet stellen.
Zoude ick-ze verkondighen,
End' uyt-spreken, zy zijn veel meer,
Als datmenze zou konnen vertellen.
Slacht-offer, of spijs-offer⁺
En hebben u niet behaeght.
Ghy hebt my de ooren
Deur-gheboort. Brandt-offer
Ofte zonde-offer
En hebt ghy niet gheeyscht.

+ 4

§4

Doe zeyd' ick, ziet, ick kom': in de rollen
Des boecks, is van my gheschreven;
Ick hebb' behaghen, o myn Godt,
Om uw ghelieft' te doen, end' uwe wet
Is binnen myn inghewant.
Ick boodtschapp' gherechtigheydt,⁺
In de groote ghemeynt'.⁺
Ziet ick en bedwinghe
Myne lippen niet in:
Ghy wetet, o Heere.

+ Pau

+ 5

[fol F1r, p. 81]

§5

Ick en bedencke niet, in het midden
Mijns herten, uw' gherechtigheydt:
Ick spreek' uw waerheydt end' uw heyl:
Vw' gunst, end' uwe trouw verheel' ick niet,
In de groote ghemeynte.
Ghy zult uw' barmhertighe'en
Van my niet houden, Heer.⁺
Laet uw weldadigheydt,
Ende uwe trouwe,
My stedes behoeden.

+ 6

§6

Want (veel) quaden, tot zonder ghetal toe,
Hebben my (rondom) om-gheven:
Mijne ongherechtigheden
Hebben my aen-ghegrepen, dat ick niet
(Die) en hebbe konnen zien:
Zy zijn menighvuldigher
Dan de hairen mijns hoofts.
End' mijn hert' begeeft my.
Hebt Heer, wel-behaghen,
Om my te verlossen.

§7

Haest u, o Heere, tot mijner hulpe:⁺
Laetze te zamen zijn beschaemt
Ende laetze schaem-rood werden,
Die mijn ziel zoecken, om te vernielen:
Laetze achterwaerts wijcken
Ende te schande worden,
Die aen mijn quaedt lusten:
Laet-ze verwoest worden,
Tot loon haers beschamingh,
Die my zegghen, ha, ha !

+ 7

§8

Laet in u vrolijck end' verblijd wezen,⁺

+ 8

[fol F1v, p. 82]

 

Alle die u zoecken (Heere.)

 

Laet de liefhebbers uwes heyls

 

Deurgaens zegghen, de Heer zy groot ghemaeckt.

 

Ick ben doch wel ellendigh,

 

Ende een nootdurftig (mensch):

 

Maer de Heer' denckt aen my.

 

Ghy zijt mijne hulpe:

 

Ende mijn bevryder,

 

O mijn Godt vertoeft niet.