De CL. Davids psalmen
(1644)–Johan de Brune (de Oude)–
AuteursrechtvrijEen Psalm Davids, om te doen ghedencken. | |
§1HEer straft my niet in uwen toorn,
Noch kastijdt my,
In uw' heete grimmigheyt.
| |
[fol E6r, p. 75]
| |
§2Daer is niet gheheels in mijn vleesch,Ga naar margenoot+
Van uw gramschap;
Daer en is in mijn beenders
Gheen vrede, van mijn' zonde. Want,Ga naar margenoot+
Over mijn hooft,
Gaen mijn ongherechtighe'en:
| |
§3Zy zijn my te swaer gheworden,
Als een swaer last.
Mijn etter-buylen stincken,Ga naar margenoot+
Zy zijn vervuylt van mijn dwaesheydt.
Ick ben ghekromt,Ga naar margenoot+
Ick ben gantsch zeer gheboghen.Ga naar margenoot+
| |
§4Ick gae den gantschen dagh in't swart.
Want mijn dermenGa naar margenoot+
Zijn vol verachte plaghen:
End' in mijn vleesch is niet gheheels.
Ick ben verzwackt,Ga naar margenoot+
Ende gansch zeer verbrijzelt.
| |
§5Ick brull van't gheruysch mijns herten.
Heere, voor u,Ga naar margenoot+
Is alle mijn' begheerte.
End' mijn' zuchten en is, voor u,
| |
[fol E6v, p. 76]
| |
Niet verborghen:
Mijn herte keert om end' om;Ga naar margenoot+
| |
§6Mijne kracht heeft my verlaten,
Ende het licht
Van mijn ooghen; oock zy zelf
Zijn niet by my: mijn' liefhebbers,Ga naar margenoot+
End' mijn vrienden
Staen teghen over mijn plaegh':
| |
§7End' mijn naesten staen van verre.Ga naar margenoot+
End' die myn zielGa naar margenoot+
Zoecken, legghen my stricken,
Ende die mijn quaed zoecken, spreken
Ellenden, end'
Dencken al den dagh listen.
| |
§8Maer ick ben, ghelijck een doove,Ga naar margenoot+
Ick en hoor niet;
End' als een stom, die zijn mond
Niet opent; jae ben als een man,Ga naar margenoot+
Die niet en hoort,
In wiens mond' geen weer-spraeck is.
| |
§9Want ick hope, op u, Heere:Ga naar margenoot+
Ghy sult hooren,
Heer mijn Godt, want ick seyde,
Dat zy niet bly zijn over my!Ga naar margenoot+
Als mijn voet drilt,
Werden zy grootsch tegen my.
| |
§10Want ick ben tot hincken ghereet,Ga naar margenoot+
End' myn smert' is
Steeds voor my: want ick verhaelGa naar margenoot+
(U) myne ongherechtigheydt.
| |
[fol E7r, p. 77]
| |
Ick ben benauwt,
Van weghen myne zonde.
| |
§11Maer myn vyanden zyn levend',Ga naar margenoot+
Zyn sterck; end' veel',
Die my valschelijck* haten;
End' die quaedt voor goedt vergelden,Ga naar margenoot+
Staen my teghen,
Om dat ick het goed' na-jaegh'.
| |
§12En verlaet my niet, o Heere,Ga naar margenoot+
Myn Godt, en weest
Niet verre van my: haest u,Ga naar margenoot+
Tot myner hulp', Heere myn heyl.
|
|