De CL. Davids psalmen

Den xij. Psalm.

Een Psalm Davids, voor den Opper-zangh-meester, op de Scheminith.

§1

BEhout, Heer, want de goedertieren ontbreeckt:
Want de ghetrouw' zijn weynich geworden
Onder de menschen: sy spreken valschelijck⁺
Elck met zijn naesten, (met) een vley-lippe:

+ 2

§2

Zy spreken met herte, ende met herte.
De Heere snydt af alle vley-lippen;⁺
De groot-sprekende tonghe: die daer zeggen,⁺
Wy hebben d'overhand met ons' tonge:

+ 3

+ 4

§3

(Die zegghen) onze lippen die zijn onze:
Wie is Heer over ons? Ick sal op-staen,
Zeyt d'Heer, om 'tverwoesten der ellendighen,⁺
Om het ghekerme der noodt-durftighen.

+ 5

§4

Ick zal, dien hy aen-blaest, in behoudt zetten.
Des Heeren woorden zijn reyne woorden;⁺
Zilver gheloutert in een aerden smelt-kroes,
Zeven mael ghesmolten end' ghezuyvert.

+ 6

[fol B3r, p. 21]

§5

Ghy Heere sult hen hoeden, en bewaren⁺
Voor dit gheslacht, altoos. de goddeloos'⁺
Draven rond-omme; wanneer dat de snoodste
Van 's Menschen kinderen werden verhooght.

+ 7

+ 8