Mosalect. Bloemlezing uit de Limburgse dialectliteratuur

[p. 372]

Carnaval des hommes
Venloos

Det oetbundig
Kopere klaterfees
Vol zelfbedrog
Liek op
Ein Picasso-schilderie
En later nog
Op ein Jeroen Bosch,
Gevat in
Ein krölkes-liës
Van vruueger haer.
De figure zien
Onwerkelik vraemp.
Gemaskerd gif me
Zich ongewild bloët:
De stoïcijn
Löp as pias,
Ut moder-vruike
As lichtekoëi,
En versteind
Op ut gezich
Ein Pompèische grimas.
Wie eine kreet
Um hölp klink
Ut galmend leed.
Achter ut keuvelig gepraot
Schuult schrienend
De gevange einzaamheid.
De stille schemerkerk
Leet laeg,
De eige prins
Wuuerd maoteloos aanbaejt.
En ik dans en ik zing
En ik bäök
Um de ônmach
Van de mins.

Jeanne Alsters-v.d. Hor

[p. 373]