Mosalect. Bloemlezing uit de Limburgse dialectliteratuur



[pagina 254]
Parce Domine Nieuwenhagens Ich bin inne zunder, Heer, Dat weet ich went der daag Wer kloar kumt an der hieëmel sjtoa; Dat weet ich, went de naach Zieng sjwatte sjprei kunt úm ós sjloa, Ich bin inne zunder, Heer. I weuëd en i gedanke Han ich vur Dich misdoa, I wat ich ha geloate, I wat ich ha gedoa. Mieng eege sjood, mieng eege sjood, Mieng allergrutste sjood. Ich han de vruijd gedrónke En ich vergon va doeësj; 't Leeëve han ich geeëte Bis 't helste van de koeësj, Ich ha mich vaasgebieëte, Ich ha mich laosgerieëte, Ich sjtón alling, ich sjtón alling, Inne erme miensj mit de ermste zung. Ging rów, ging hoop, gee leeëve! Wat ka mich vrede geeëve? Ich werp mich vur Dich neer. Oet 't deepste van de eeëd ich Roop noa Dich, da weeëd ich Wer wie ee kink, o Heer. Hei sjtón ich da, hei sjtón ich, Och haot mich vaas, da gón ich Durch vuur en sjtórme hén. Geneeës mich, sjterveskranke, En waesj mich bis ich blank en Reen wie water bin René Mourant