Ein vrouw kan mier mèt de schoeët boete dragen os eine mins mèt de wan binne
Nederweerts
Nein, de katte zeen dez-middig weer neet gevoordj, ze krmewwe* van honger, en mèt de stert umhoeëg tóppe ze door 'en aerd* en strieke ze naeve de taofelpuuëj. Guul paktj de grieze kater op 'en erm; dae ès altied gaer getuzeldj,* mer vandaag wiltj-e dr vandan. Katte zeen slummer os* minse, ze laote zich neet vroetleikele*. Ein kat mèt hónger vreugtj nao gei gemeimel.* Guul slóftj nao de störbank,* mer 't melkpötjen ès ewèg. Ae wètjt wul woeë 'tj stiktj: dao awgter di-j geslote kamerdeur. Dao zitj Dora, zien vrouw, te schranse. Alle gedeurige* deut ze de vräöbel* op 'e deur, en dan itj ze dr good van, hieël allein, van allerlei lekker dinger, woeë Guul neet aan maag. Vandaag heet ze weer zoeë eine middig.
Dora huurtj ziene mins in 't aeteskestje moddele.* Heh, dae roum ès 't beeste van 'e taart. Alle groeëte men aete taart. Mèt vrkètjes. Dora itj zen ouch mèt ei vrkètje. Det heget de vrouw van 'e meister met Wiert zeen doon. Di-j kumtj nów neet mier. De Goonzig heet Dora dr nog ein kalebas appel haer gebrawgtj. Schoeën ès 'tj bi-j di-j groeëte men. In dees kamer ès 'tj ouch schoeën. En Dora kiektj nao de kast vol lievendj, allemaol ingebrawgtj os lefenis*. De deure staon oop; twelf lakes likge dao, mer zoeë gevaojdj det ze veer en twintjig tuine. Dr naeve stieëget schoeën servies vör os de groeëte men kome. Mer di-j overloupe zich awiel neet mier wi-j ónger 'en oorlog. Tów krege ze terf en boter en eier intrintj vör niks. Ze kaldje good. Eur hieël familie dieëje zen oeterein. Alle viertieën daag droog Dora tów in eine kilo boter nao dn direkteur van 'e mesjiene-fabriek in Wiert, en Mijnheer en Mevrouw gónge dan mèt eum in 'e salon zitte, en de wi-jgter zawgte Mevrouw Geelen tege Dora. Mer 't groeët volk luiptj neet mier wi-j 'tj plee'je. Dae schoeënen tied ès verbi-j. Jeh, weem kumtj dr nog? Di-j deur vör deur aangaon: de schooljuffrouwen op schoeëj* vör 'e missie, de kepläöns op eure róndjgank, en 'e broen paters op 'en aerpel- en 'e botertermien. Guul ès op zien maneer nog altied ei bitje neppig op dae Broeder van 'e boter-termien. Ae haai indertied einen alike* plak eige teelt gezejdj, en geplougtj* en gedruuëgdj, en Dora haai eum hieël meigegaeve vör 'e paters. Guul moost tów zelf klieëkaaf* rouke. Det ès dn einige kier
det-en ei bitje geprnoeësterdj* heet, mer det waas gaw over.
Dao kumtj eine stoumfiets. Einen hier. Zooi-en hi-jjeroppers kome? Nein, nao Nele. Dao ès nog altied veul aanluip van statter volk, de vrouw ès zelf ein statter. Di-j heet vreuger bi-j Nele Frens allein vör maagd gewoeëndj, en op eine Sinterklaos stóng ze 's merges aan Frens zie bèd, naaks in Frens zien klómpe, en tów zawgt zen op zich Wierts: ‘Kie'j es, wat Sinterklaos uch gerieëjen hieët.’ Ein schoeën boorderi-j heet ze nów, van twintjig hektaar mèt vieftieën kuj. Statter volk heet veul veur op anger.
Dora huurtj ziene mins neet mier. Dae zal wul verig zeen mèt aete, en weer op 'en akker aan 't schrómpe zeen. 't Helptj neet; dao stieët al ein geujing* op 't hoes. Guul ès geinen handelsman. En Dora lektj de roum van 'e taart.
Joeëste Fóns
Auteursrechtelijk beschermd