Mosalect. Bloemlezing uit de Limburgse dialectliteratuur

[p. 197]

E versje veur klein meitskes
Maastrichts

E klei meitske kin wie 'n ingelke zien
zoe sjoen,
zoe leef
en zoe good,
wie 'n heiligebeeldsje, dat köstelik fien
hoeg steit
op 'ne kunstige
voot.

Wie lès in 't paark, bij druijmende buim
in d'n aovend
de vijjver sleep...
zoe blinke häör auge vaan werreme glans
zoe stèl
en zoe mechtig-
deep.

E klei meitske heet 'n kleur wie 'n riepe peer
mat-doons nog
van dauw,
oongeplök.
Häör leve geit stèl wie e beekske veurbij,
häör weze
is slaopend gelök.

E klei meitske is zoonder besef, es zoe dèks
e Slevruijke,
dat mirakuleus
vaan aof häör altäörke zoonder ei woord
väöl koeds
en väöl lielliks
geneus.

[p. 198]

 

Klein meitskes, zeet wie e beeldsje zoe sjoen

 

zoe heilig,

 

zoe leef

 

en geer doot

 

allein door zoe sjoen en zoe heilig te zien

 

vaan zellef

 

al hiel väöl

 

good.

 

 

 

Sjarel Thewissen