Meister Pendesj' droum
Klimmens
Bie 't zeuke nao de oplossing van d'r rebus, dae d'r Naard haw mitbrach, haw d'r meister väöl i zichzelf gekald en auch de flesj aagesjpraoke. En wie mit de drie wuerd, waor 't mit d'r drank gegange; ze waore te sjterk gewae. Zie bèd begös te zjwève es went 't e sjip op de zieë wieër. Dao waor 'ne sjtorm opgesjtaoke, dae op Móntesse de panne van de daker vaegde en dae in de kanedasse broesde, dat de waakhón aan de rèksele rieëte en zich mit joenke koeraasj probeerde in te bletsje. Eine van hun deeg dat auch mit drieë wuerd en reep: ‘Höbbe, höbbe, höbbe’ en dat waor dae van d'r Knöbbe.
D'r meister vloog mit zie bèd durch gen lóch van haaste-wat-kónste, ummer hoeëger en hoeëger, uever Kuiteberg en d'r Gieëlender nao Sub en Iezere, van hot nao haar wie 'ne wejjer zónger sjtart. Op-ins lag zich d'r wind en brook de zón durch de wouke en zoog d'r meister de sjtad Mestreech ónger zich liegke. Op hand en vont kaom hae neer, drieëde zich óm i ge bèd en loog doew nève'n de kreem op de Maasbrök, die me mót zoeke óm druever te kómme. Hae vaegde zich d'r sjmaak van de zeute mèlk van d'r mónd, sjpróng op en makde, dat hae in de Hoondersjtraot kaom. Dao haw 't Tina van d'r Sjäöpkes e koffiehoes vuer de mêrtlüj en die van de dörper, die nao de sjtad kaome. De tas koffie waor gelujje wie de hèl. Hae grieëmelde i ziene sjlaop en dach aa wat 't Zjirke Pielebaog ummer zag: ‘God gaef 'm 't ieëwig vuur in de Hoondersjtraot, hae haat zich altied gaer gewermd’. Tössje de körf en de mangele, die 't Tina vuer de vinster haw sjtao, of wie het zag in de kiek-oet, kieëk hae nao de sjtraote vol lüj, die van alle kent sjene te kómme, want alle zieëve jaore woeërt 't Hèlligdóm getuind en die zieëve jaore waore weer ins um. D'r meister vróng zich durch de dèkkes en durch de lüj.
Op Móntesse sjloog de kirkklok de twelf oere en i Sint Servaostaore begós Grameer te loewe, de zjwaor klok die ins in de zieëve jaor durch zieëve man mót waere'n aa-getrokke. Noe hóng èvel mêr eine aan 't zeil en dat waor eine van de reuze va Weusterich, dae mit die kaord óm ge lief, die hae es klokkezeil broekde en Grameer weegde es wente aan 't tumpe wieër in 't kluesterke va Partij, woeë Dütsje begiene zote - neet van de Partei - en ein van hun heesj Schwester Franziska von der Demuth Maria en waor 'n tant van zien zjwegesje. Ze grove jeker daag 'n sjöp aan hun eige graaf en dat haat de Partei later van hun uevergenómme.
Dat waore toch gein aw begiene mit berosde geite-sjtumme, die dao zónge! Jömmich, nae, dat mooste de kräölkes zieë, die dao-baove d'r Kyrie i-zatte van 'n mès va Palestrina. Hunnen ingelezank sjeen rech oet 't paradies te kómme. Vanoet d'r kloeëstergank trok Monseigneur Paredis mit waal hónderd geiselige, patesj en koeërjónge nao'ne koeër op. Mit hun dreef 'ne ‘geur van heiligheid’ oet de wierouksvater nao de gewölve'n in en mingde zich dao mit de kinger- en mansluutssjtumme, die i veersjtummige mieërsjtummigheid 't bèd van d'r Pendesj dege drieve op wouke van gouwe leech van de Meizón, die in alle kleure van d'r raengebaog durch de bónte vinstere sjeen en vlekke wórp op de paramente en op de gezichter van de kirkgengesj taenge de pilaere en hèllige op die pilaere. D'r meister pitsjde de ouge toew en toch zoog en hoeërt hae alles en ‘auf Flügeln des Gesanges’ kaom hae i verveuring van de plechtigheid. En 't woeërt sjtil op Móntesse. Dan hoeërte bekinde klanke oet d'r ölleger, dae Credo III aa-goof. Noe zou hae ins kinne laote huere, dat ze op Móntesse auch kinne zinge es 't mót. D'r bössjep zat in: Credo in unum Deum, en doew brook van achte oet gen
Auteursrechtelijk beschermd