Mosalect. Bloemlezing uit de Limburgse dialectliteratuur

[p. 108]

De tsiet
Kerkraads

Der miensj va hü deed of 't brent,
me jakkert mer en broest en rent,
flotter jeet 't, dróp en druvver,
't leefste sjleug me sjtukker uvver,
tsiet is jeld, doa sjteet me dróp,
der inne drieënt der angere óp,
bij nuus mieë weëd nog sjtil-jesjtange,
in flotte sjrit weëd wieër jejange,
me kiekt nit um, jing inkel kieër,
me jeet mar durch en loeter wieër,
zoeë vlij-je wèche, daag en sjtonde
voet wie ne blits, jraat wie tsekonde
en sjteet me an der sjloes benoa,
denkt ziech 't leëve nog ins nao,
dan ziet me laider vul tse sjpieë,
wat me verpast hat kunt nit mieë.
Sjtat jage mós me drum verzukke,*
't sjunste van der daag tse plukke,
der Herjod hat de tsiet jemaat,
va tsauw* hat Heë ós nuus jezaat.

Haes