Mosalect. Bloemlezing uit de Limburgse dialectliteratuur



[pagina 57]
En wens te kuëms Heerlens En wens te kuëms - 't weëd duuster al en spieë - die op d'r heemweg wuësj te las en hinger - en wens te einfach wuësj en werm wie klieë, versjtungs te 't kroeënekrane van de kinger? Versjtungs te went heej groeët d'r mond geet sjiene en 't leech zich lupt wie leëve te versjwende, wie inne sjtil zit vuur zich oet te griene, d'r ang're fleutend wandelt durch de bende? En wie me sjwiegend 't gedinke weëd van al wat wied en wat vergange is, noch eemoal welt oet wolke en oet eëd... en wie ich zing wens doe mar beej mich bis? René Toonen