Mosalect. Bloemlezing uit de Limburgse dialectliteratuur

[p. 55]

E Hervere kieëske
Heerlens

Ze hant ôs mit ôs zesse in e weksglaas gedao.
Der deksel vas drop, dat nieks verloare kos goa
Van ozze adelige ruuëk, dea ver eemaol noe hant
Als e echt boere-kieëske oet 't Limburgse land.

Zoeë krege ver e pleätsjke i gen kas
Gans kot a gen vinster, jong dat woar 'n sjpas.
Enne Hollesje kieës, dea doa ieësj hauw geleëge
Dea kos, wie ich zoog, doa zoeë gans good neet teëge.

Zelfs e Zjwitsers kieëske begos uuëver ôs te moele:
‘Ocherm, doa in 't glaas, kiek die zint al aan 't voele.
Dat zoeëget nog kieës hit,’ piepde zieng sjtum.
Van de gif woeëd 't wit en 't drieënde zich um.

Enne vette Edammer dea in e huuksjke dao loog
En woa me van de sjtroat oet zelfs gaarnieks va zoog,
Dea bromde mit zieng depe bas:
‘Wat ruukt dat raar hei i gen kas.’

Vier hele ôs sjtil, vier keke noa boete
Noa wat vuurbei góng langs ôs roete,
Mar wie ôs de luuj in de kas zoge sjtoa
Doe zoogste de luuj och de winkel i goa.

‘Ik had graag van U zo'n geval uit dat glaasje...
Ja juist, ik bedoelde zo'n echt Limburgs kaasje.
Ha fijn, dank U. Wat ik vragen wou meneer,
Wanneer hebt U ze weer de volgende keer?’

‘E rommedoeke ezzebleef. Ach, die höb iech zoegeer.
Es 't kin twie, daan is eint veur mien meer.
Dat moot g'r ins ete menier, op zwart broed...
'n Dèllikates! Dao-aon et geer uuch doed.’

[p. 56]

 

‘Ich hauw och geer van uch doa zoeë kieëske gehad,

 

- Me zeeët waal 'ns Hervere of sjtinkkieës op 't plat.

 

't Leefste ee wat löpt. Nee neet e zoeë helt,

 

Joa, dat is e good. Wat kridder aa geld?’

 

 

 

Zoeë góng 't mar durch en i gans kotte tied

 

Doe woar ozze kieësboer zieng sjtinkkieëskes kwiet.

 

Noa dea angere kieës doa vroog ginne noa,

 

Deë kunder noe nog i gen kas doa zieë sjtoa.

 

 

 

Wiel Stienstra