Verspreide sermoenen
(1948)–Johannes Brugman– Auteursrecht onbekend
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 147]
| |
16 [Johannes Brugman mijnre-broeder]1Johannes Brugman mijnre-broeder heeft dit navolgen <de> 2gepredict in die capelle van Sinte Elijsabette [te] n- 3cloester inden Hage int jaer ons Heren m cccc ende lviij.
4[Johannes] Van der overhoger waerdiger Drievoudicheit 5seit Rygardus, dattet rike Gods die gloriosicheit heeft van- 6den Vader, ende die scoenheit vanden Soen, ende die vol-Ga naar voetnoot6 7weldicheit vanden heiligen Geest. 8ɑ Die Vader heeft die gloriosicheit van hem selven al- 9leen ende niet vanden Soen, mer die Soen heeft die scoen- 10heit ontfangen uuten Vader, ende die heilige Geest heeft 11die volweeldicheit ontfangen vanden Vader ende vanden 12Soen, want hi is haerre beyder Geest. Ende daer-uut comt 13den heiligen een genoechlic lustich gebruken Gods.Ga naar voetnoot13 14ɑ Dat gebruken der heiliger Drievoudicheit en geschietGa naar voetnoot14 15den heiligen niet in geliker manieren, mer na eens yegelics 16verdienten so is sijn bekennen, sijn gebruken ende sijn in-Ga naar voetnoot16 17vlieten in Gode, gelijc als wi uutwendeliken mogen sien, 18daer wel glasen staen van meniger-hande verwen. Als daerGa naar voetnoot18 19dan die sonne doer-schijnt, so ist van binnen te sien recht 20of die sonne groen of blaeu of roet of paers waer, daer- 21na dat die glasen geverwet sijn. Ende nochtan en is dieGa naar voetnoot21 22sonne in haer selven niet dan een blenckende licht, scoen 23claerheit, een-formich, onwandelbaer in verwen. Alsoe isGa naar voetnoot23 24oec die heilige Drievoudicheit haer glorie stortende ende 25schijnende in enen yegeliken heilich na maten sijnre ver- 26dienten. Ende so wie volcomenste hier in duechden is, die 27sel Gode inden hemel naest wesen int gebruken. | |
[pagina 148]
| |
28ɑ Johannes Brugman29God is die ewige volmaectheit alleen, ende want an hem 30niet en gebreect ende men daer of noch toe en mach doen,Ga naar voetnoot30 31so is hi volmaect ende hem en gebreect niet, ende is selve 32die almogentheit; dus is hi volmaect, also hi van ewen 33tot ewen geweest heeft ende bliven sel. Want waermen 34of of toe-doen mach, en is niet volmaect. 35Noch engelen inden hemel, noch geen heilich, noch geen 36dinc dat God gescepen heeft, en is volmaect. Want ‘God 37sach alle dinc dat hi gemaect hadde ende het was seer 38goet,’ mer niet seit die scrijft ‘volmaect.’ Want wat heb- 39ben die engelen ende die heiligen in den ewigen leven 40ende alle creatueren, sij en hebbent van Gode ende scep- 41pen al haer glorie, al haer vroechde uut die ewige vol- 42maectheit, die God selve is? Dus hebben si haer vol- 43maectheit in Gode ende niet in hem selven, want sij ver- 44sekert sijn mit Gode sijns nymmermeer te derven.
(leiden, Universiteitsbibliotheek, Letterk. 222, fol. 50r-51r) |
|