Koning Adam

[p. 124]

XXXV

- De noten - de noten - de noten zijn rijp!

- Waar? Waar?

- Ze hangen, bol, in de oksel der bladeren. Ze hangen als druivetrossen. Dáár, en dáár, en ginder...... vijf...... acht...... twaalf...... twintig!

- Ze zijn groen! Zeker, ik zie ze: groen en gedoornd zijn ze.

- Kijk dáár!

- En dáár, en dáár, en dáár!

- Aj! Je kan ze niet tellen.

- Ik hou van geen noten die groen zijn als gras!

- Hou jij van geen groene noten? Hoor hij! Geen groene noten! Hoe moet je ze dan?

- Wel...... Wel, bruin immers, in den dop.

- Kom zelf uit je dop, man! Hahahaha! Kom zelf uit je dop met je bruine noten.

- Niet plagen! Hij komt pas kijken. Den vorigen oogst was hij nog maar zóó.

- Ik gooi met een knuppel, dáár!

- Mis! - Nog eens!

- Je moet draaien met je hand, dat hij wentelt, de knuppel. Geef hier! - Zoo wentelt ie!

- Hij raakt!

- Hoera! Zag je dat? Prachtige worp!

- Ik heb er een! Ik heb er een!

- Zoek, zoek in het gras!

- Denk om je hoofden! - Van één - twéé - drie! - die kneppelt de takken.

- Sakkerloot, overaì vallen ze nu! Overal liggen ze, zie! Hier! Hier! - Je hebt ze maar zoo voor het rapen!

[p. 125]

- Deze is gebarsten. - Kijk, broer. Welke kleur heeft nu een noot?

- Bruin? Een bruine noot in een groene schil - dat wist ik niet.

- Onthou het nu goed voor volgend jaar. Hoor, zal je?

- Maar......

- Ik, ik ga in den boom!

- Voorzichtig! Voorzichtig!

- Laat hij maar. Als een eekhoorn kan hij klimmen.

- Als een kat! Als een aap!

- Kijk, hij is er al bijna. - Vliegt hij niet als een vogel?

- De tak buigt. Voorzichtig! Voorzichtig!

- Ik ga ook. Aj! de stam is dik!

- Hij met zijn korte armen!

- Maar hij vordert toch.

- Nee hoor, ik mik liever den kneppel.

- Pas op! Pas op dat je hem niet raakt!

- Daar zijn de kleintjes ook. - Hé, kleintjes, rapen!

- Rapen! Rapen! Het gras ligt vol.

- Wat moeten we rapen?

- Noten - zie je niet?

- Noten? Noten? - Waar?

- Wel, dáár, en dáár, en dáár!

- Wij zien geen noten.

- Die groene - Zie je?

- Zijn noten groen?

- Niet groen? Hoe zijn ze dan?

- Noten zijn wit. En niet rond. Noten zijn immers heel anders.

- Hahahaha! Hahahaha! Het lieve, lieve melkmuiltje! Hoor hèm: noten zijn wit! Je bent 'n schat! Ik wil je zoenen!

- Kijk 's hier, broer. - Wat is dit?

[p. 126]

- Een groene bal.

- Nu breek ik hem open. - Wat zie je?

- Hé - dat is bruin.

- Je bent er nog niet. Nog eens breek ik. Ziedaar de noot in zijn vliesje. En voorzichtig, voorzichtig nu met de nagels...... Wil je 'm?

- Heerlijk! Heerlijk! Zoo zoet! - Broertjes, zusjes, noten zijn groen! Noten zijn groen als het gras. Raap ze bij handen vol!

- Ik kraak er een met m'n tanden - zóó!

- Ik kan het zóó - twee in de hand. Krak! zeggen ze.

- Ik neem een steen. Met een steen op een steen......

- Ze klauteren tot boven in de boomen......

- Ze slingeren zich op de zwaaiende takken...

- Ze verdwijnen in de kruinen......

- Een regen van noten - hou op! hou op!

- Hou op! - Au! op me knikker viel die.

- Ik kreeg er een op me hand.

- Ik net boven op me neus!

- En ik, ik kan ze vangen - Hoepla! Kijk in me hand.

- Nu inzamelen - niet eten! - bewaren op een hoop.

- Kom allemaal! Hier in den kuil. 't Wordt een berg. Een ontzaglijke berg!

- O, kijk hoe veel! Griezelig veel!

- Rapen! - Hier! Hier!

- Ik wist niet - ik wist niet dat er zóó, zóóveel noten in de wereld waren!