De Lammerenvreugd of de herders bruyloft

Vryagie, tussen een Lakey en een Ionge Iuffer.

Voys: Vrienden sou men niet vrolyk wesen.

Een Iuffer Iong door Min ontsteken,
Tot haer Lakey was zy gezind,
‘t Betaemd’ haer niet daer van te spreken,
Hoe zeer dat zy hem ook bemind;
Uyt haer soet wesen is ‘t geble he he he he ken,
Dat Casparus was haren Vrind.

Iuffer Sophy ging uyt spanceeren,

Setten Casparus aen haer zy;
Haer oogjes Lonkten alsoo seere,
Zy sprak gy zijt nu mijn Lakey,
Wou gy niet liever zijn een Hee he he he he ren,
Die hem mogt voegen aen mijn zy.

[p. 38]

 

Me-Iuffer dat ‘s te groote Eeren,

 

Mijn dat in ‘t minst niet beuren mag,

 

Gy word bemind van groote Heeren,

 

Die stadig doen al haer beklag,

 

U Vader sou ‘t niet Consentee he he he he ren,

 

Als hy maer hoorden dit gewag.

 

Ik sal u kostelijk gaen kleden,

 

En maken u een Heer soo groot,

 

Als gy mijn zweerd met zuyver Eeden,

 

Dat gy zult Trouw zijn tot ‘er dood;

 

Dan sal ik nog aen u beste he he he he den,

 

Uyt reyne Min mijn teere Schoot.

 

Casparus wou geen Ioseph lijken,

 

Hy kust de Iuffer voor haer Mond,

 

En liet zijn liefde aen haer blijken,

 

Tot dat zy beyden zijn doorwond,

 

Cupido ging het vonnis strij he he he he ken,

 

Venus te Offeren daer terstond.

 

Hy deed aen Venus Offerhanden,

 

Tot vreugde van Iuffrouw Sophey,

 

Uyt Liefde trouw tot geender schanden,

 

Het geschieden onder haer bey:

 

Dat soete kind van liefde bra ha ha ha ha nde;

 

Wierd genesen door haer Lakey.

 

Zy heeft haer Vader gaen verkonden,

 

Om te trouwen als ‘t hem behaegd,

 

Aen u Lakey ben ik verbonden;

 

Eylaes ik ben geen Vrouw nog Maegd,

 

Casparus heeft mijn Eer gescho ho ho ho ho nden,

 

Hoewel ik heb ‘t hem eerst gevraegd.

 

De Vader liet haer gaen te Trouwen,

 

Zy waren vrolijk ende bly!

 

Ionkmans als u oom een Iuffrouw,

 

Versoekt tot min zoo doet het vry,

 

Want als gy haer krijgt tot u Vro ho ho ho ho uwen

 

Zijt gy een Heer voor een Lakey.