De Lammerenvreugd of de herders bruyloft
(1732)–Jacob Brouwer–
Auteursrechtvrij
[pagina 13]
| |
Stem: Ontwaekt schoon Herderinne.Noyt heeft men raerder kueren,
Gehoord ofte gezien:
Als nu gewis gebleken is,
dat men heeft zien geschien,
Tot Amsterdam verheven,
Op de Nieuwe Heere Gragt,
Ik dees klugt bedreven,
Die hier wert in ‘t ligt gebragt.
Daer is een Eeeu woonagtig,
die eenen dogter had:
Zy hiel twee meyden tot haer dienst,
Zeer rijk van goet en schat;
Annatje had een Vryer,
dat Mamatje niet en wist,
Zijn Ambagt was een Snijer,
Zy bedogten t’saem een list.
Mamatje was wantrouwig,
Al op haer dogter jent:
Annatje mogt noyt zijn alleen,
of zy was daer ontrent,
Zy mogt geen Ionkers leyen,
En wou aen niemant toe staen,
om haer dogter te vryen,
Of in ‘t minst te spreken aen.
Hoord wat Annatje dede,
Nam met ‘er Vryer raed,
Als dat hy hem verkleden sou,
Al in een Vrouws gewaed,
Dat zy een meyd sou huuren,
Voor een Nayster aen haer goed:
Hoord wat vreemde kuuren, dat de soete liefde doet.
Annatje en Mamatje,
die gingen heen met vlijt,
Na de Besteedster wilt verstaen:
Te kijken na een meyd:
Daer vonde zy die vrijster,
die voor Nayster dienen wou,
Annatje had te byster
Zin in dese Naeyster gou.
Zy akkoorden spoedig:
Annatje was verblijd,
De Nayster die quam in haer huis,
Ses weken voor de tijd;
Zy moest het goed bekijken,
En verstellen altemaal,
Naeyen, stijven, strijken;
Voor Annatje principael.
| |
[pagina 14]
| |
De Naeyster en Annatje,
die waren seer verheugt
Zy naeyde en verstelde daer,
Annatjes goed met vreugt,
Zy dagten aen geen treuren,
En voldeden soo haer min,
Kusten om te scheuren,
dat was na haer lust en zin.
Zy ploegden Venus Akker,
de Min schroomt geen gevaer:
Maer door dat soet geharresseer,
zoo raekt Annatje zwaer,
Toen waren zy vol sorgen!
Door de soete minnestrijd;
zy hielden nog verborgen
Tot ontrent drie maenden tijd.
Want door de soete handel,
So brak de bommel uyt,
Annatje wierd,
soo quiyks en quads,
en wist niet wat beduyt:
Met geeuwen ende gapen
en met qualijkheyd bezet,
Om dat zy had geslapen
By de Naeyster op het bed.
Mama begon te merken,
en sprak Annatje aen
Het is met u niet als te voor,
Seg wat gy hebt gedaen?
Want ik zie aen u wesen,
‘t Lijkt of u het water queld,
‘k Sal u doen genesen,
Het mankeerd mijn aen geen geld.
Og moeder sprak Annatje!
Ik sal ‘t u seggen gaen,
De Naeyster die gy hebt gehuert,
die heeft het mijn gedaen:
Want ziet het is een Vryer,
Hy bied mijn gestaeg zijn trouw,
Sijn Ambagt is een Snyer
En begeert mijn tot zijn vrouw.
De Moeder stond verslagen,
En sprak jou stoute dier,
Dat wist gy van te voren wel,
Gaet roept de Naeyster hier,
de Snyer quan gezwinde,
Sprak Iuffrouw mijn excuseer,
Annatje ik beminde,
Sy beminde mijn toen weer.
Iuffrou moest konsenteeren,
Haer dogters trou paraet,
den Snyer wierd gekleed terstond,
Gelijk een Heer van staetL
Sy gingen samen trouwen,
Op Dingsdag ogtent in de Kerk,
Men sag de bruyloft houwen,
Wel van honderd menschen sterk.
| |
[pagina 15]
| |
De Moeders naem wilt weten,
Is Iuffrouw vander Laen,
dit Lied dat is alsoo geschied,
Tot Amsterdam hoord aan;
De uytkomst is gebleken,
op voorleden Saterdag,
Waer van dat men sal spreken,
Soo lang als ‘t ons heugen mag.
|
|