De Lammerenvreugd of de herders bruyloft
(1732)–Jacob Brouwer–
AuteursrechtvrijVoys: Van de Vlaemse Meysjes.Lisander.
Celedon schoon Ionkvrouw,
Waer drijft gy uwe Schaepjes,
Soo vroeg al door den dou:
Ey dog een weynig stille houd,
Want zoo vroeg in den morgen
Is het nog te kout.
Celedon.
Wel Harder ik wil mijn spoen
Om mijn gewolde Schaepjes,
In ‘t grazig veld te voen:
Het Vee dat is geheel verblijd,
Nu het is van de stal;
In dese Lente tijd.
Lisander.
Wel Celedon ik sal,
Mijn vee van stal gaen drijven:
Ook in het Groene dal,
Mijn overschoonste Herderin,
Laet ons te saem gaen treden;
Soo te velden in.
Celedon.
Lisander ik ben bereyd,
Om met u te spanseeren;
In ‘t Ieugdig veld Tapijt,
Ons vee dat hippelt en dat springt,
Terwijl het pluym gevogelt,
Soet van vreugde zingt.
| |
[pagina 16]
| |
Lisander.
Mijn Liefste Celedon,
En Harders kind geboren,
Laet ons by dese bron
Rusten, en spreken van de Min;
En liefde, uytverkoren,
Schoonste Harderin.
Celedon.
O Harder u gevley,
Van minne en lief koosen,
Dat steekt vol venynery,
Gelijk de steedse knapen al,
Door schoone woorden brengen,
Meenig maegt ten val.
Lisander.
Eer mijn getrouwe min,
In veynse sal verkeeren:
O schoonste Herderin,
Eer sal de Sterre, Son en Maen;
Ia Hemel ende Aerden,
Door het vier vergaen.
Celedon.
Lisander wilt u min,
Met Celedon nu boeten,
Ik ben u Harderin,
En gy mijn Harder soet van aert;
Ik zal u min beloonen,
Laet ons zijn gepaert.
Lisander.
Mijn schaepjes weest verheugt,
En vrolijk met u Harder,
Vermengelt u met vreugd,
Onder ‘t Vee van mijn Harderin,
Celedon en Lisander,
Leven saem door min.
Celedon.
Mijn Harder ik sal seer net,
U Ieugdig hooft vercieren,
Met Narcis en Phiolet,
Mijn Schaepjes jeugd de vreugde uyt,
Nou dat u Harderinne,
Is een Harders Bruyd;
|
|