gedoon weurde. 't Is noe al 'n sjijf zoe groet wie e stök vaan twiefiefteg.’
Later hoorte veer tot Fien toch in 't sodawater had gezete, meh mer mèt ein bats, in d'n aofwaskoomp. En ze heet ouch nog e paar daog geloupe mèt e verband mèt goof boter. Dat had de naoberse häör gezag. Um kort te goon: Fien heet zoe e paar weke gebróddeld en toen is ze toch nao d'n dokter gegaange. Ze had toen op häör bats 'n dikke, roef sjijf wie e riestevläöjke. Neet tot iech 't gezeen höb huur, meh Zjo heet miech dat vertèld. En ze verrèkde vaan de pijn. Kós neet mie zitte of ligke. Ze stoond zoeget de gansen daag, sleep neet mie...
Good, ze koume bij d'n dokter, dee bekiek ziech dat geval en zeet:
‘Dat is niks veur miech. Dao mootd'r mèt nao 't hospitaol. Da's get veur de chirurg.’
Heer sjrijf e breefke, Fien mèt Zjo nao 't hospitaol, nao de polie en dao kump zoe joonk Hollands dökterke bij hun. Fien mós op häöre boek goon ligke, en dat wèlt get zègke veur Fien huur, dee bekiek ziech die bats ouch ins good en zeet: ‘Mevrouwtje, mevrouwtje, wat hebt u toch aangevangen? U hebt veel te lang gewacht.’
Heer duit ins hei op die bats, knip ins dao, geer kint dat wel heh, zoe vaan: ‘Doet dit zeer? En dat?’ en Fien keek 't oet vaan de pijn netuurlek.
Wie heer eindelek oetgeduid waor, knip heer häör ouch ins in de ander bats en vraog: ‘Dat doet toch geen zeer, heh?’
‘Nein,’ zeet Fien, want 't is 'n dieraasj huur, ‘nein dokter, dat vin iech zelfs wel fijn. Iech weur allewijl neet mie zoe dèks in mien batse geknepe.’
Nou, die zusters höbbe neergelege. En deen Hollender móste ze dat allemaol oetlègke vaanzelf. Dee verstoond dao niks vaan.
Meh good. Fien mós direk dao blieve. Ze woord 's middags nog geopereerd en ze heet drei weke op häöre boek mote ligke. Want op haöre rögk dat góng netuurlek neet.
En wie ze good en wel bij waor vaan de operatie, kaom ouch nog zoe'nen dokter mèt 'n diëtiste en die höbben ins mèt häör gepraot. En toen mós ze ouch nog kure! Ze kraog bekans niks te ete en veel in die drei weke èlf kilo aof, menier. Élf kilo!
De kós häör neet mie trök.’
Ze zag zelf: ‘Iech höb miech alles plat gelege.’
Jeh alles, ze heet nog 'ne flinke kom-ins-väör huur, meh ze is toch e stök magerder wie vreuger.
Meh meint geer noe tot éine häör kós vertèlle wat 't geweer waor?
Niks devaan!
Neet de chirurg, neet d'n hoesdokter, neet de zuster, geine!
Wat heet zoe mins noe gehad?
Jao, 'n oonsteking op häör bats!
Dat had iech häör ouch kinne vertèlle! En goojekouper!’
‘Jehjeh, dao geit ziech get um in de wereld,’ zag d'n hier. Heer stoond stief op.
‘Zit geer hei dèkser?’
‘Altied es 't good weer is,’ zag d'n andere. ‘Hei zitste rösteg. Gein kinder die d'ch d'n hielen tied oonder d'n bein doorsjravele, gein balle dieste um d'n
Auteursrechtelijk beschermd