De droeve vaan sintervaos
Wee euver de Moezel sprik of huurt spreke dink aon wien.
En gei woonder. De hellinge langs die rivier stoon vol wienstekker, boe-aon in 't naojaor groete trosse droeve haange. En de wienboere make dao doezende en doezende flesse lekkere wien vaan.
Meh tot Sintervaos dao in de buurt ouch al 'ne wienberg had, dat zalle de mieste lui neet wete. Toch steit 't zoe gesjreve in 't leve vaan d'n heilege. En 't mote heerleke droeve zien gewees, volgens de vertèller, dee Veldeke hètde. Tot die droeve zoe lekker waore, dat wiste ouch de kinder die in de buurt woende.
Meh 't waore koejonges, die. En mesjiens waore zelfs meidskes debij! In eder geval dougde ze neet, want 's nachs, es alle lui slepe en geine hun kós zien, krope ze stiekem de wienberg vaan Sintervaos in en aote z'ch stief aon de droevetrosse.
Foj, foj! Kint g'r 't uuch veurstèlle? Zoeväöl vaan die prachtege geel droeve en geine dee hun zaog?
Jeh, geine mins... Meh Sintervaos zaog 't wel! En heer voont 't mer niks tot die batteraove zien droeve kaomen opete en ouch nog soms de struuk verinneweerde!
En op 'ne kier, wie die däögenete weer ins hoeshele tösse de wienstekker en z'ch begaojde aon de droeve, stoont inins 'nen awwe maan veur hun. Heer straolde leech oet en heer liekende op... Sintervaos!
En toen kraoge die sjinaoze ins hunne kristelier geleze! Sintervaos vertèlde hun ins perceis wie heer euver hun en hun streke dach.
En, zag 'r, veur straof móste ze noe allemaol blieve woe ze waore, of ze wouwe of neet, en wachte tot hun femilie of hun vrun hun kwaome zeuke. Toen verdween heer.
Meh wie de kinder wouwe wegloupe... Dao kaom geine vaan zien plaots aof. Ze kóste ziech gaaroet neet mie verreure! Hun veuj plakde aon de groond vas. En wee sjus 'nen droevetros in zien han had, kós dee neet mie loslaote.
En wee e blaad of 'ne steel of 'n raank vaan 'ne stroek vashad... sjus vaan 't zelfde!
Nou, dat waor miech dao e gekriets en e geroops en e gebröls!
Meh pas de volgende mörge mèrkde de pa's en de ma's en de breurkes en zusterkes vaan de gawdeve tot neet ederein thoes waor. Toen gónge ze allemaol zeuke en umtot 't 'rs zoeväöl waore leep op 't lèste 't gans dörp te rope en euveral te loere en zoe voonte ze hun levekes in de wiengerd vaan
Auteursrechtelijk beschermd
