Dao waor ins...
'ne menier, dee waor zóe dik... zóe dik... nog dikker wie 'nen olifant.
Bekans teminste.
Es heer wouw goon zitte waore alle steul te klein. Heer kós allein mer op de groete baank zitte. Zóe dik waor dee menier.
Op 'ne kier wouw dee menier ziech e nui pak goon koupe. Meh wie heer de winkel in kwaom, versjrók de baas vaan de pakkewinkel ziech bekans 'ne króf.
‘Höllep!’ reep heer. ‘Menier, wat komp geer hei doen?’
‘Iech kom miech e nui pak koupe,’ zag d'n dikke menier.
‘Meh menier!’ zag de baas vaan de pakkewinkel, ‘zoe groet pak höb iech gaaroet neet.’
‘Jehmeh, iech moot toch e nui pak höbbe,’ zag d'n dikke menier. ‘Kiek mer ins hei: Mien brook is kepot en vaan mie jeske zien alle knuip aof en op mienen èllebaog höb iech 'n groete sjäör. Kiek mer. Zoe kin iech toch neet blieve loupe!? Höb geer ech gei nui pak veur miech?’
‘Nein,’ zag de baas vaan de pakkewinkel, ‘zoe'n groete pakker verkoup iech neet. Geer zeet väöl te dik menier.’
Toen begós d'n dikke menier te kriete.
‘Wat moot iech noe doen?’ kreet heer. ‘Moot iech noe altied mèt dat kepot pak blieve loupe? Ederein zuut dat, tot iech e look in mien brook höb en gein knuip aon mie jeske en 'n groete sjäör op mienen èllebaog. Aoch, aoch, aoch, wie moot dat noe?’
De baas vaan de pakkewinkel kraog kompassie mèt häöm.
‘Wèt geer wat?’ zag heer. ‘Iech zal uuch e pak make! Boven op de zolder höb iech nog 'n groete tent ligke en iech gaon toch noets mie kampere. En vaan die tent zal iech uuch e nui pak make.’
D'n dikke menier waor zóe blij, tot heer begós te danse in de pakkewinkel. Meh de baas vaan de pakkewinkel zag: ‘Noe moot geer effekes stèl stoon, dikke menier. Want iech moot uuch noe goon mete. Anders weet iech neet wie groet tot eur pak moot weurde.’
Heer begós aon alle kante d'n dikke menier te mete en wie heer alles had opgesjreve, zag heer: ‘Komp 't de koumende week mer hole. Daan is 't veerdeg.’
D'n dikke menier dansde de winkel oet en zoe nao hoes.
De week drop kaom heer trök en... 't pak waor veerdeg. 't Waor gans oraanje en 't liekende wel 'n tent, zoe groet waor 't. Meh d'n dikke menier waor hendeg blij demèt en wie heer 't aon had voont heer ziech zoe sjiek in
Auteursrechtelijk beschermd
