Hojheh!(1999)–Pol Brounts– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 33] [p. 33] 't Leed vaan broeder Johannes Melodie: BZN Wie Broeder Johannes veur d'n allerierste kier de kloesterpoort oet moch waor 't kèrmes in Hier. ‘Da's fijn,’ zag d'n euverste, ‘daan kinst'ouch ins zien wie't geit in de wereld vaan klatergoud en sjien.’ En Broeder Johannes dee had good gespaord: 't Keergeld oet de kèrk had heer zuineg bewaord. Heer koch ziech 'ne sókkerstek, 'ne spek en sjóklaat en 'r góng op 't meuleke en in de rups en 't groet raad. Refrain Kom op, Johannes! Goej diech dedoor! De bis oonervare en zoe greun nog wie poor. De moos nog väöl liere meh de bis ouch nog joonk. Kom op, Johannes! In 't kemood! 't Leve is kort meh 't leve is good. Noe kins diech ins viere! 't Is neet eedren daag Broonk! Wie 'r weer op de groond stoont waor 'r misselek meh blij. Heer had väöl gelierd en nog e wölmke of drei. Meh wat zaog heer dao? Wat stoont dao op die tent? ‘De vrouw met drie borsten’ veur viefenzeveteg cent! Wat zouwe dat zien? dach heer. Da's intressant. Boe zouwe die zitte? Aon de väör- of achterkant? Dus góng heer nao binne en dao in 'nen hook zaog heer e joonk meidske in 'n bloes en 'n brook. Heer woort gans verlege en heer vroog: ‘Aoch juffrouw, iech kom veur de drei boorste. Boe moot iech naotouw?’ ‘Kom in,’ zag 't meidske. ‘Mieljaar wat e stök! Kom in! Doeg de tent touw. 't Is noe sjus neet drök.’ [pagina 34] [p. 34] Heer gaof häör zien wölmkes en die goejde z'in 'n does. Toen begós ze te fitsele aon de knuipkes vaan 'r bloes. ‘Iech kom veur te liere,’ zag heer. ‘Aoch mie keend, veer zien in 't kloester gein boorste geweend.’ Refrain ‘Kums diech oet e kloester?’ reep zij. ‘Lekker joonk! Daan höbs diech gelök! 't Is neet eedren daag broonk. Dus diech bis 'ne broeder? En iech bin Marij. En diech wèls get liere? Daan kom mer kortbij.’ Ze haolde rejaol wat ze had veur d'n daag. Heer kraog gans benajd en z'n hart góng vaan slaag. Ze tèlde häöm veur: ‘Ein, twie, drei. Dus dat klop.’ ‘Meh zien die ouch ech?’ vroog heer mèt zoe'ne kop. ‘Ach jong,’ zag ze ‘'ch höb 'rs netuurlek mer twie! Die heet eder vrouw en geinein heet 'rs mie. En es iech 'rs drei höb, is éin 'nen truuk.’ ‘Meh wat veur ein is dat?’ vroog heer gans keduuk. ‘Jeh, zien kinste't neet este diech neet drin kins! Meh d'höbs toch geveul? Dat heet edere mins! Diech maags effe duie, want de bis nog zoe joonk en de kums veur te liere en 't is neet eedren daag broonk.’ Refrain Heer duide veurziechteg mèt éine vinger op éin boors. Heer dach: 't Is hei werrem of höb iech noe koors? Meh zij zag: ‘Da's niks zoe!’ En ze pakde zien hand en ze gaof häöm de boors aon d'n andere kant. En toen weer de ierste en nog 'ne kier trök. Heer had toen, aocherm, 'ne kletsnate rögk. En eindelek de middelste en toen voolt heer sebiet: Dat waor gaar gein echte meh 'n plestikke boors. Meh 'r zag: ‘Jeh, 't is sjterk, meh iech veul gei versjèl. 't Is hei ouch zoe duuster en iech höb geine brèl. 'ch Zal nóg ins perbere en iech hoop tot 't miech lök. [pagina 35] [p. 35] Meh'ch moot nog väöl liere en iech bin nog zoe'n krök.’ Nao hiel väöl perbere gaof 'r häör toch besjeid. Toen voonte ze 't same inins evels heit. Zij zag: ‘'ch Goej de tent touw! Diech höbs zoe'n fijn han! Kom mèt nao hei-neve, nao miene karraván.’ Refrain Broeder Johannes trèk noe mèt häör roond. Vaan kèrmes nao kèrmes en 'r puunt haos de groond boe-op tot ze löp mèt zie kinneke debij. En heer zingk mer vaan gloria en alleloeja en haldei! En zij in häör tent, zij liet ederein zien tot zij 'rs ech drei heet, meh ze hèlt 't wel fien. Want geine maag duie of 'r aajd is of joonk. Dat wèlt Hannes neet, al is 't eedren daag broonk! Refrain Vorige Volgende