Die Darfelder Liederhandschrift 1546-1565
(1976)–Katharina van Bronckhorst en Batenborch– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 102]
| |
Nr. 44aant.Keyn leybGa naar voetnoot1 aen leyt wyrt funden,
das byn ich worden inn;
myn freud is myr verswunden,
krenckt myr hertz mot und syn,
5[regelnummer]
schafft myr eyn sweres lyden,
das ich drag dach und nacht.
ach got wy we dot scheyden,
gschach myr nye so leyd,
wy wol ichGa naar voetnoot2 es neymant clage!
II.
10.[regelnummer]
Ach gluck, las dych erbarmen
myn clag und swere pyn,
verlas mych nycht, mych armenGa naar voetnoot3,
do myr dyner hulff und schyn.
myn hertz das ist verwundt
15[regelnummer]
dorch iren zart mundlyn rot,
myn Fenus flamen entzundet,
myt lyebe so gar dorchgrundet,
hylff myr uys solcherGa naar voetnoot4 not!
III.
Trostlycher hort uff allen,
20[regelnummer]
dyn schon geber und tzyrGa naar voetnoot5
thut myr so wal gefallen,
daer na steyt al myn verlangen,
ir falcken oglyn klare,
de geben lechten schyn;
25[regelnummer]
recht golt farbe ist ir hare,
ir wenglyn rot wys gefleckt,
ir mundlyn glych dem robyn.
IV.
An ir ist nycht vorgessen,
se yst van edler aert;
30[regelnummer]
ir schon ist nycht zu ermessen
so lyeblych und zo zart.
solt ich ir lob recht sagen
- wy wol ych es nycht en vermach -
| |
[pagina 103]
| |
ich endes in keynemGa naar voetnoot6 dage;
35[regelnummer]
hertz leyb vormerck de clage,
de ich im hertzen drag.
V.
Recht lyebe und truwe
fyndestu altzyt by myr,
nycht mer tu ich begeren
40[regelnummer]
aen allen falsch van dyr.
off ich nycht byn dyns glychen
an gewalt und grossen pracht,
wyl nychtGa naar voetnoot7 drum van dyr wychen,
ich mochte gnad erreychen,
45[regelnummer]
myn hertz dych prysen thut.
VI.
Ich erman dych aen de stunde,
do ich dych erstmals ersach;
dyr ist ouch noch wal kunde
in eren alle sache.
50[regelnummer]
ich byt last also blyven,
holt stetzs by dem alten gesetz,
las mych darum nychtGa naar voetnoot8 verdryven,
off ich nycht stedes kann blyven
by dyr myn hogester schatz.
VII.
55[regelnummer]
NychtGa naar voetnoot9 las mych hertz lyeff nycht setzen
myn hoffunge gar um sunst,
do mych dynes leyts ergetzen,
stel nycht van myr dynen gunst!
als ich dyr do vertruwen,
60[regelnummer]
du bruyckest an myr keyn lyst;
es soll dych nycht geruwen,
gluck das mocht sych naygen
tzo dyr in kortzer fryst.
VIII.
Anders saltu mych nycht sparen
65[regelnummer]
dan gerecht mynen worden gelych,
las dych doch nycht verforen,
blyff stet, nycht van myr wych;
glych tzucht und eren jegen myr,
| |
[pagina 104]
| |
70[regelnummer]
gans fruntlych myt myr redest,
myn hertz in frouden ertzeygest
als ich lest waer by dyr.
Adde, myn kayserynne,
myns hertzen eyn hogester kron!
75[regelnummer]
ich moys itzunt van hynnen,
myt layde ich van dyr schayd.
schenk dyr dys leyt tzo der letze,
das myn hertz alderliebest war,
darume myn hertze lyt smertze,
80[regelnummer]
ich en kan dyner nych vergetzen
und levede ich schon dusent jayr.
X.
Bewar dych got vor lyed
und spar dych lange gesunt;
wy wol ich itzunt schayde,
85[regelnummer]
doch blyvet myn hertz al stunt
ach by dyr in stedyger truwen
und gan dyr guts vor allen.
wyl mychGa naar voetnoot10 van dyr nycht keren,
send dyr manych seufftenGa naar voetnoot11 swere
90[regelnummer]
all dage wal dusent mal.
* * * F.F.W. Dyt leyt ys geschreven,
de kunst is in de fedder gebleven.
De truwe wyl faen,
de moet werlych snelle wynde haen.
v. Westrem 1552 Veel te loven ende luttel gheven
doet die sot in vroyschden leven.
|
|