De bron-swaan, of mengeldigten

[O Strenge Winter vol verdriet]

Toon, Ah! que l'hijver.

O! Strenge Winter vol verdriet
Sal ons u woede langer plagen?
Koom Flora, koom, wie kan't verdragen,
Gy hebt nu alles in 't gebiedt,
Breng mee die schoone, die veragt mijn droevich klagen,
Vergeet gelag, nog speeltjes niet,

[p. 229]

 

O! strenge winter vol verdriet,

 

't Gebloemte verbergt sig wijl het nog geen knopjes schiet,

 

Maar met u wederkomst sal alle vreugt opdagen.