De bron-swaan, of mengeldigten

Op Pinxter.

NOg is hy naar't vertrek ter sluyks gedrongen
In 't midden van sijn Tolken op de Zaal,
En blies met kracht op yders kruynen Tongen,
Waar door sijn Geest haar bracht een Hemeltaal,
Soo dat sy al vol Heylge wonders staken,
Niet denkende dat haar van d'Hemelvoocht,
Dewijl sy voort met vreemde tonen spraken
Op sulken wijs, haar zielen had verhoocht.