Leven van Sinte Christina, de wonderbare. In oud-Dietsche rijmen, naer een perkementen handschrift uit de XIVde of XVde eeuw

In oud-Dietsche rijmen, naer een perkementen handschrift uit de XIVde of XVde eeuw

Hoe dat si der werelt verweed dat si haren scepper nien kint.

Als si thaer selve was weder comen
ende si haer cracht had weder genomen,
so seidse met doghene ende met smerten,
met groter betterheit van herten,
van den state daer hier boven
es af geseght: ‘Ay, o verscoven,
o onseleghe werelt, die niet en kint
uwen sceppere noch oec en mint.
O werelt, waer om en dienddi hem niet?
Waer om en mercti niet, ende siet,

[fol. xxxiijr]

1215

dat hi u langhe heeft gespaert?

 

Ontfarmen ende sparen dat es sijn aert:

 

wouddi sijn goetheit noch besien,

 

ghien soud van heme so sere niet vlien.

 

Als were een ander werelt nochtan

1220

died weder seide, ende die u van

 

hem woud keren, ghien constes gelaten,

 

ghien moesten minnen sere utermaten.

 

O wonderlec werelt, du heefst di gekeert

 

van hem, die di al goetheit leert;

1225

du heefst dijn oghen gesloten van binnen,

 

ende dinen sceppere en wilstu niet kinnen.’

 

Als si dit seide, so riep si ende creet,

 

als die in arbeit van kinde geet,

 

ende quelde haer lede, ende viel op derde

1230

met groten geruechte, ende geberde

 

harde ontfarmeleke, ende gelied

 

ende vertrac weder: Waer om dat niet

 

‘de werelt haren sceppere en kinde,

 

die haer selechheit so sere minde,

1235

dat hi, om haer euweghe goet,

 

gewerdeghde te sturtene sijn heileghe bloet?’

[fol. xxxiijv]

 

Dies moet hi ssijn gebenendijt

 

vroeg ende spade ende allen tijt.