Leven van Sinte Christina, de wonderbare. In oud-Dietsche rijmen, naer een perkementen handschrift uit de XIVde of XVde eeuw

In oud-Dietsche rijmen, naer een perkementen handschrift uit de XIVde of XVde eeuw

Hoe dat si dat haer was begaf ende quam te Loen.

Hier na so ginc si ute, ende ran
van haren eighenen huse, ende van
haren geslechte, de ionfrou vri,
in een brogh die Loen hied, die bi
Almaenghen was geleghen, daer
si wonende bleef wel neghen iaer
met eenre clusenersen, hiet Iuete;
daer, overmits Kerstinen, de suete,
de minnelec God groet wonder wrachte:
welc Iuete hem veel dincs te oren brachte,
dat gewracht hadde de werde Kerstine,
die haer leven maecte in latine.
Want hi getueght dat oppenbare,
dat hi van verren lande quam te hare,

[fol. xxxivr]

 

om dat hi haer leven woude weten;

 

ende dat bescreef hi, om dat mens vergeten

1255

nien soude ommermeer in ertrike.

 

God, hi loent hem in hemelrike,

 

ende geef hem daer om dat euweghe leven;

 

want het waer scade waert achter bleven.