De sysse-panne: Borgers in den estaminé
(1922)–Karel Broeckaert–
Auteursrecht onbekend
[pagina 1]
| |
Borgers in den estaminé | |
[pagina 3]
| |
[pagina 5]
| |
| |
[pagina 6]
| |
Den Bedelaer. Oh Mynheer aes 't u b'lieft een kleyne aelmoesse om veur myn Vrouw en Kinderkens brood te koopen. Gysken. God wilt uy helpen mynen vriend, m'en hên niet te geven. Den Bedelaer. 'K hadde waeragtig liever een duyt Mynheer, want Nen God helpt uy, keuneme van deure tot deure krygen.... Men zegt van raepen ‘zy doen het gat gaepen’ en me een veeste zydeze kwyt, maer n'en God helpt uy vult zoo weynig den Trip dager geen gezonde veeste van laeten en kunt, Deugdelyk Herte. 'K geloof waerlyk dat den God helpt u, u zoo veel nut en voordeel toebrengt als aen ons den God loont u, waer gy alles mede betaeld. Den Bedelaer. Hê Mynheer! Bitterman. Hoort, gy ziet'er my een vroylyk en openhertig Keerel uyt, indien gy my beloven wilt op al wat ik u vraegen zal, regtzinnig te antwoorden, gij krygt een goeden penning. Den Bedelaer. Mynheer da'k daer en tusschen eens mogt drinken, want zien en niet proeven is een droeve tentatie? | |
[pagina 7]
| |
Bitterman. Nu vraegd den Weerd een glas bier ik zal het betaelen. Den Bedelaer. God loont uy. Bitterman. God loont alleen de Werken die men uyt bermhertigheyd doet, en dees pinte bier schenk ik u uyt enkel kortswyl, zoo dat ik'er geen ander loon van verwagte als het genoegen dat uwe conversatie my geven kan, wanneer gy altyd openhertig spreken wilt. Den Bedelaer. Mynheer gy zult bevinden in al wat gy my vraegen zult da'k nên mensch ben die regt veur de vuyst durf spreken. Bitterman. Gy zyt nog jong en kloek, zegt my dan eens waerom dat gy niet liever een ambagt geleerd hebt, als te bedelen en alle veroodmoedingen uyt te staen. Den Bedelaer. 'T es cat gy uy inbeeld Mynheer, dat bedelen eene veroodmoeding is; ter contrarie, bedelen es een goed ambagt en dat veel vermaek geeft; - gy zoed niet gelooven dat nên Bedelaer meer kan doen als nên Bankier! Deugdelyk Herte. Dat waer moeylyk om begrypen; ten waer dat gy | |
[pagina 8]
| |
wilde zeggen, dat een Bedelaer op een dag meer luyzen kan winnen als een Bankier guinéën. Den Bedelaer. 'T en es nog da niet; 't es heel het contrarie; - nên Bedelaer kan op nên avond g'heel zyn kapitael verteeren en morgen weer even ryk zyn, en daer toe en es nên Bankier niet bekwaem. Bitterman. Waerlyk dit geeft stoffe tot denken. Den Bedelaer. 'T es zoo. Bitterman. Maer zegt my waerom gy geen Ambacht leert? Den Bedelaer. Een Ambagt, just just, als gy dat zegt Mynheer dan ziek wel dage weynige kennisse van 't bedelen hed'; bedelen es wel honderd keeren beter aes verken, daer en hedde geen gedagt van. Bitterman. Waerlyk als gy my zulks bekent ik zoude wel wenschen een denkbeeld te hebben van uwe manieren van leven? Den Bedelaer. Om dade my nên goeën penning beloft, 'k zal 't uy precies zeggen gelyk oft 't d'opregte waerheyd es. - Onze maniere van leven es g'heel aerdig, dade en zoede niet peyzen. Alle daegen kermesse, en goeën friko, dat en mankeert'er niet. - 'S morgens zie m'en | |
[pagina 9]
| |
staen niet vroeg op, 'k blyve é kik me myn Zanne in myn bedde liggen tot dat de Zonne in ons gat scheynt. - Gelyk van den morgen 'k zey ê kik tegen myn wyf toe Zanne doet Mie op staen geeft-ze leujens om kaffe t'haelen. - Wel Mie zilde opstaen? - 'K kome moeder. - Mie - Mie - gaede opstaen zwelte of moe 'k uy uyt uywen nest kome slepen? - Maer ik kome moeder, wat blixems schreeuwen es dat 't es gelyk of ik doof waere. - 'T es gelyk staet op en zet het kleyntjen nên keer buyten onder de venster te kakken... Toe zyde daer? God zy geloft... Wat doede weer me 't kind, waerom doedet azoo schreeuwen?... 'K en kom 'er niet aen moeder aen den kwaeyën blixem. - geef het da beetjen pap da'k gisteren in den paelepel weggezet hên. - 'K en vind 't niet moeder, 't es zeker op g'eten. - Ah! g'hêd het weer zelve in uywen balg gesteken, gie vuylpynse, da 'k opstaen 'k schup uy de beenen van uyw gat. - daer me spreng myn wyf uyt heur bedde, en draeyde d'andere nên goeën ros; da'k het niet meer zien en koest, toens word 't mynen toer van spreken, 'k zegge waerom moeteze zoo smyten, dat en es geen slaen by maniere, ge zoeze nog een ongeluk doen. - Houd uy muyle vuylk.... of ik slaen uy mynen kloef op uy bakhuys. - G'en zoed niet willen. - Daer 'k zal 't uy toogen, en me eenen gafze my nên muylpeere da mynen kop deundege, maer z'heeft geweten waer veuren; 'k vlog uyt myn bedde. | |
[pagina 10]
| |
'k sloeg al de peteelkens van de schouwe, en 'k gaf heur wel zoo verblixems kleun, dasse zwart en blauw es, en aesse heur meutze in heuren zak niet gesteken, 'k geloove da 'k ze stikken van een zoe gescheurt hên. Bitterman. Wete wel dat da zoo puyk niet en is van zyne vrouwe te slaen en dat zulks de liefde van t'huwelyk breekt. Den Bedelaer. Ter contrarie, Mynheer, hoe meer dame wy vegten, hoe beter vrienden dame zyn. - 'K wilde evegouw uytgaen, maer zy was al gouwe agter myn gat. - Dok, hoort eens. - Jeert van my, canaelde! - Dok, zilde die Sterre niet plakken, en een blaeze op den Rommel-pot spannen, om t'avond me te gaen zingen van de dry Koningen. - 'K hae nog liever dat myn handen afvielen. - Toe Dok, doeget, 'k zal uy dry oortjens geven... Daer me geraektege kik aen myn dreupelken, ik maekte de Sterre, en Zanne verwaeremde wat stikken van kiekens en kalfvleesch, die ze Donderdag in een overschotjen g'had haed. Deugdelyk Herte. Maer 't moet u nog al sterk afvallen dat gy nu de soupe uyt de Kloosters kwyt zyt? Den Bedelaer. Geen aprentie, m'en haeten wy die soupe niet; me | |
[pagina 11]
| |
waeren daer veel te lekker toe; en ook, wa was 't veur nên kost, 't was gelyk kisseroet me waeter gekokt, en z'en dedender ommers niemendalle in aes danze te lekker waeren van zelve t'eten, en we krygen elders lekker brokken genoeg, meer aes damme kunnen eten. 'K ben ê kik toens naer den noenent volgens geweunte uytgegaen, me myn been verbonden en me myn krukken. Bitterman. Zoo gy hebt dan niets dat u let aen uw verbonden been? Den Bedelaer. Niets, Mynheer, myn been is zoo gezond als gy; - dat en es maer om de menschen tot compassie te trekken, en gelyk ofge gy my hier ziet, kan ê kik azoo dry Pauwen of een halve Kroone daegs krygen. Bitterman. En wat doet gy met dat geld? Den Bedelaer. Da moet 's naevens allemael op, gelyk gisteren avond, w'hên nên goeën journé g'had, myn Zanne me Mie zyn Koning-liedjens gaen zingen, en ik was in het genever-huys by de stove gaen zitten, tot danze my kwaemen roepen. - Hê wel, me den Derthien-avond, z'haên zy sesietjens me appels gereed gedaen, en nên goeën ketel saelde-melk | |
[pagina 12]
| |
gekokt, en z'haê myn Moeytjen en heur Grootjen geroepen, die kwaemen me ons den Keuning trekken, Aes dade nuy al op was, toens dronkenme kavisse en t'genuyver me suyker gebrand, en myn Zanne weet van de reste te spreken. Bitterman. Nu, nu genoeg, daer is een plaket voor uwe openhertigheyd, en ik wensch u een goede plaetze in 't rasphuys. Den Bedelaer. Van gelyke en veel naervolgende Mynheer. Gysken. Waer aen dage uyw geld geeft, ik geef noyt aen geen bedeleers. Bitterman. En ik geef aen al die my vraegen, ik weet wel dat zy ten meerderen deelen al schurken zyn gelyk dezen, maer hier en daer treft men al eenen ongelukkigen aen, die van eene Aelmoesse goed gebruyk maekt.
18 Nivose Jaer 6. Zondag 7 January 1798. |
|
