nae de verdienste aende
stervende zielen ghegheven werden, van welcke dingen sy lieden gretich zijnde
om sekere tijdinge daer van te hebben, ende gheenen beteren middel wetende te
vinden, ende gheen beter geleghentheyt wetende, hebbende elckander met grooten
eede belooft dat d'eerste van hun beyden die quame te sterven, so hy mocht
totten genen keeren soude die in't leven ghebleven waere, ende soude hem nieu
maere aensegghen van 'tgene dat hy begeerde. Dese belofte onderlinghe ghedaen
zijnde, ende metten anderen verkeerende, ist geschiedt dat Tingusse
Compeer is gheworden van eenen Ambrosius Anselman genoemt die in Camporeggi
woonde: dewelcke eenen soone van zijn Huysvrouwe ghehadt hadde, die genoemt was
Vrou Mitte: ende Tingusse met sijnen maggher Muccio somtijdts zijn Commere
besoeckende, die een schoon lieftallige vrou was, is de compere op haer
verlieft geworden, als insghelijcx Muccio ooc die haer wel aenstondt haer
horende seer prijsen door Tingusse, d'een hem nochtans voor
d'ander wachtende dees vryagie halven, maer niet uyt eenderley oorsaecke: want
Tingusse en mijde hem nieuwers om van het selve Muccio te kennen te geven, dan
om de boosheyt wille die hy meende te bedryven van zijn gevader te beminnen,
ende soude seer beschaemt hebben geweest, soo't yemandt gheweten hadde:
maer Muccio en dedet deshalven niet, dan om dat hy merckte datse Tingussio
beminde, en hem sulcx ontdecte, hy jalours mocht worden, ende
gelegentheydt als Compere hebbende, met haer te spreken, sal hy my in heur
quade gracy brengen, so seer hy moghen sal, dies ick mijn genoegen van haer
noyt sou konnen krijghen. Nu dese twee jonge mannen dus vryende (so geseyt is)
ist gheschiedt dat Tingusse die meer middels had van zijn affectie die Vrouw te
ontdecken, so veel wist te seggen ende te doen, dat hy sijnen wille van
haer gecregen heeft, dat Muccio wel gemerct heeft, ende hoewel dattet
hem seer speet, nochtans hopende noch eens aen een hoecxken te mogen lacken,
gheliet hy hem dat hyt niet gewaer geworden en was, van vreesen dat Tingusse
gheen stoffe ende oorsake en krege van hem sijnen aenslach
te beletten. Dees twee vryende, d'een gheluckigher als d'ander, ist gheschiet
dat Tingusse het hergaen in zijns gevaders plecxken lants soet ende goet
vindende, so seer daer in geploecht gespit, ende gespaeyt heeft, dat hyer
siec af geworden is, welcke sieckte hem soo naginc dat hyer me doorgegaen is.
En dry dagen na dat hy overleden was, is hy op eenen nacht volghende de
belofte die hy Muccio gedaen had, in sijn camer gecomen, den welcken vast
slapende, toegheroepen heeft. Als Muccio wacker geworden is,
seyde hy, wie sydy? Tot den welcken hy geantwoort heeft, ic ben Tingusse die
volgende de belofte die ick u gedaen hebbe, hier by u gekeert ben, om u
tijdinge te segghen van d'ander werelt: Muccio verschricte hem seer, doch ten
lesten seggende: Broer vrient, weest willecom. Daer na hem vragende oft hy
verloren was, hy seyde 'tis verlooren datmen niet en vint, ende
hoe sou ick hier comen soo ick verlooren ware? Och sey Muccio: Ick meen so
niet: maer mijn vraghen is oft ghy onder de verdoemde zielen zijt in de helse
pijnen. Tingusse seyde, neen: dan ic ben om mijn sonden in een sware pijne.
Muccio vraechde wat pijne men elck aendede, ende Tingusse seydet hem al,
Muccio vraechde of hy yet voor hem op dees zijde wilde gedaen hebben: Tingusse
antwoorde jae, dat hy missen, gebeden, ende aelmissen voor