| |
[De Huysvrouwe van eenen Chirurgijn...]
De Huysvrouwe van eenen Chirurgijn heeft eenen haren vryer voor Doot in een Tremel gheleydt, naer dat
hy water ghedroncken hadde dat de luyden dede slapen. In welcken Tremel twee
Dieven Woeckenaers hem theuren huyse wech gebrocht hebben: Daer na desen Vryer
wacker wordende, ende voor een dief aengetast zijnde, is de Cameniere vande
voorseyde Vrouwe haer selven gaen beschuldighen voor de Heeren, van hem inde
voorseyden Tremel gheleyt te hebben, ende door desen middel is hy de Galge
ontcomen, ende de Dieven om datse hem gestolen hadden, werden in een gelt
straffe verdoemt.
Om daer by te verstaen dat somtijdts de Avontuere meerder als de
Reden den Mensche uyt verscheyden perijckelen worpt, ende dat insonderheydt
meest in Vryagie saecken.
| |
| |
TEN is noch niet langhe geleden, dat binnen Salerne eenen seer
vermaerden Chirurgijn gheweest is, diemen Meester Massens vanden Vige
noemde dewelcke alreede opt leste van sijn leven gecomen zijnde, een schoone
aerdige dochter van deselve stadt getrout heeft, die hy te vrede stelde met
rijcke triumphante cleederen, met baggen, ende alle 'tghene dat een
Vrouwe soude mogen behaegen, meer als eenige andere vande gantsche stadt. Tis
nochtans waer datse het meestendeel van den tijdt verstijft was, als
eene die qualijck vanden Meester by nachte ghedeckt wert, dewelcke (even als
Meester Rijckaert daer van wy hier voren gesproken hebben, de sijne de Heylige
daeghen aenwees) insgelijcx aen dese toonde, datmen om eens by een Vrouwe
geslapen te hebben, veel dagen daer nae hem rusten moeste, om de natuere
weder op te helpen, met duysent andere diergelijcke grillen. Waer uyt zy seer
qualijck te vreden leefde: Nochtans als een wijse vrouwe van goeden gheeste,
heeft sy haer voorgenomen om den Meester vanden huyse wat te ontsetten, haer
int ghevecht te begheven, ende te zien van eens anders goet wat te vergrijgen:
Wt welcke redenen d'ooghe gheworpen hebbende op veele jonghe Mannen, isser ten
laetsten eenen gheweest die haer in haren zin beviel, Inden welcken sy allen
haer hope, al haer herte, ende al haer wel leven ghestelt heeft. Het
welcke den jongman ghewaer geworden zijnde, heeft hy alle syne liefde tot
haerwaerts ghekeert. Desen was Rogier van Jeroli ghenoemt, van Edelen Huyse,
maer van soo quaeden verachten leven, dat hy gheenen vriendt ofte maghe hadde
die hem beminde ofte zien wilde, in sulcker voeghen dat hy door heel Salernen
voor een arch diefken ende quaet boefken ghehouden wert, waer mede haer
de Vrouwe niet seer en becommerde, haer om andere redenen bevallende. Ende
metter daet heeft sy haer stuck door middel van eene hare Cameniere soo weten
te beleyden, datse aenden anderen geraeckt zijn, ende na datse wat ghenoechten
metten anderen gheraept hadden, heeft de vrouwe het leven dat hy in voorighen
tijden geleyt hadde beginnen te blameren, ende te bidden dat hy om
harent wille van sulcken handelinghen afstaen wilde: ende om hem middel daer
toe te gheven, heeft sy hem somtijdts als nu als dan met wat ghelts byghestaen.
Nu op dees maniere t'samen seer bedectelijcken levende, ist gheschiedt dat den
Chirurgijn onder handen eenen Patient ghekreghen heeft, die eene van sijn
beenen heel bedorven hadde, ende merckende waer van het quaet quam heeft hy aen
desselfs vrienden geseydt, dat soomen hem niet een verrot been daer uyt en
name, het selve been soude moeten afsetten, oft dat hy soude moeten sterven,
dan hem het been daer uyt nemende, dat hy soude moghen te lijve blijven:
Niettemin dat hyt niet aennemen wilde dan alree voor Doodt: Waer toe zijn
vrienden verstaen hebbende, hebben sy hem den selven voor sulckx overghelevert.
De Chirurgijn denckende dat den patient so hy niet in slaep en ware, qualijck
de pijne soude connen ghelijden, ende hem selven niet wel en soude willen laten
helpen, heeft sijn rekeninge ghemaeckt van't selve werck niet te beginnen tot
den naestvolgenden avont toe, ende heeft smorgens een water van seecker
composerijen doen distileren. Het welcke (alst den Parient ghedroncken hadde)
hem soude so veel tijdts doen slaepen als hy behoeven soude om hem te vermaken.
| |
| |
Daer nae 't selve tot sijnen huyse doen brenghen hebbende, heeft
hy't op eene venster ghesteldt, sonder yemanden te segghen wat het was. Als de
nacht naeckte dat desen meester den voorseyde moest gaen besoecken, isser
tot hem eenen bode ghecomen, van sommige sijner bester vrienden van Nielfe, die
hem seer ernstelijcken baden, dat hy stracx niet en wilde laten te comen,
overmits datter een groot gevecht geweest was daer veel in ghequetst waren
geweest. Weshalven by d'ander cure vant been tot smorgens daer nae
uytstellende, in een Schuytken na Nielfe toeghevaren is. Door welcken
middel de Vrouwe wetende dat de man dien avondt niet thuys keeren en soude,
heymelijc heuren vryer Rogier (als sy gewoon was) heeft laten
halen, die sy in haer Camer ghesloten heeft, tot der tijdt toe dat sekere
andere luyden vanden huyse waren gaen slapen. Rogier aldus inde camer
zijnde, de vrouwe verwachtende, ende om den arbeyt vanden voorleden
dach, oft om dat hy wat souts ghegeten hadde, seer grooten dorst hebbende, ist
by ghevalle gheschiet, dat hem het ghelas waters dat de Chirurgijn voor den
Patient ghemaeckt hadde, in handen gecomen is, ende meynende dattet goet om
drincken ware, heeft hy't aen den mont ghestelt, ende al uyt gedroncken,
waer door het niet lange geleden en is, oft eenen grooten vaeck en heeft hem
overvallen, ende in slaep gebrocht. De vrouwe quam soo haest alst haer
moghelijck was, ende Rogier vindende die sliep, begon sy hem te stooten,
ende al heymelijcxkens te seggen, dat hy opstaen soude, dan sulckx en
hielp niet met allen, want hy en antwoorde noch en roerde hem gantsch niet.
Waer uyt de vrouwe wat grammekens gheworden, hem wat herdekens aenghestooten
heeft, segghende: hou dromert staet op, so ghy sin hadt om slapen, soo moest
ghy t'huys ghebleven, ende niet hier ghecomen zijn: Rogier is met desen stoot
van boven neder van een coffer daer hy op was, ter aerden ghevallen, sonder
nochtans eenich gevoelen daer van te thoonen, niet te min ofte meer als een
doodt lichaem ghedaen soude hebben. Waer van de Vrouwe haer wat verschrickt
vindende, hem heeft beginnen te willen weder opheffen, ende noch stercker te
porren als te vooren, daer nae by den neuse te vatten, ende hem den Baerdt uyt
te rucken, dan al dit en mochte insghelijcx niet helpen, want zijnen
ezel was te sterck vast ghemaeckt. Weshalven de Vrouwe achterdencken ghecregen
heeft dat hy doodt was, nochtans heeft sy hem beginnen stercker te
nijpen dan sy noch ghedaen hadde, jae met een ontsteken keersse te branden,
noch en hielpt al niet. Waer door men niet vragen en derf (hem
beminnende boven allen dinghen als sy dede) oft syer droevich om was. En gheen
ghekrijsch dorvende maecken, heeft sy op hem beginnen te weenen, ende haer te
beclaghen van sulcken ongheval: dan na wat tijts vreesende noch een schande by
haer schade te voeghen, heeft sy gedocht datmen middel vinden moeste sonder
langer daer op te droomen, hoemen hem uyten huyse mochte helpen.
Ende niet wetende met wien haer te beraden, heeft sy heymelicken haer
Cameniere gheroepen, dewelcke sy haer ongheluck te kennen ghegheven heeft,
ende vraechde haer om raedt. De Cameniere haer seer
verwonderende, wilden selver noch trecken ende nijpen, dan
merckende dat hy geen gevoelen en hadde, seyde sy 't selve dat de vrouwe seyde,
te weten, dat hy voorseker doodt was, ende was oock van meyninghe datmen hem
uyten huyse hel- | |
| |
pen moeste, ende waer mochten wy hem brengen
sprack de Vrouwe: daer men morgen vroech geen achterdencken van en crege
(alsmen dien vinden sal) dat hy van hier binnen niet en come? Totte welcke de
Cameniere gheantwoort heeft: Vrou ick hebbe t'avont doen't laet was voor den
schrijnwercker onsen buermans winckel een Tremel gesien, die niet te groot en
is, dewelcke (soose den Meester niet toegemaect en heeft) het best vande
wereldt te passe sal comen van tghene te doen dat wy int sin hebben, want wy
sullen hem daer in mogen leggen ende gheven hem twee of dry steken met een mes,
ende laten hem daer. Ick en weet niet waerom de ghene die hem inde selve Tremel
vinden sal, meer gelooven sal datmen dien van hier binnen daer in
gebrocht heeft als van yewers elders. Jae ick ben seker datmen veel eer
gelooven sal (om dat het een quaet gareel geweest is) dat hy van eenigen sijner
vyanden om hals ghebrocht zy gheweest, yewers om yet quaets uyt te rechten
gaende, ende dat hy daer na in dees kiste gheleydt zy gheweest, als van hier
binnen ghecomen te zijn, den raedt vande Cameniere werdt vande Vrouwe gheheel
goet ghevonden, behalven van hem eenige steken met een mes te gheven,
segghende dat sy dat gheensins ter werelt en soude moghen ghedooghen: Soo datse
de Cameniere ghesonden heeft om te sien oft de Tremel ter plaetsen noch was
daer sy dien gesien hadde, dewelcke gekeert is, ende geseyt heeft: Jae
sy. Daer nae heeft sy Rogier (met hulpe harer Vrouwen) op de schouderen
gheladen, die voor aen tradt om te sien ofter niemant en quam, ende als sy de
Tremel gevonden hadde, hebben sy hem daer inne gheleydt, ende daer ghelaten.
Desen selven dach waren daer inde selve strate een weynich wat hooghers als het
Huys vanden Schrijnwercker, twee Jonghe gasten comen logieren, die gelt op
woecker uyt-gaven, ende willende wel veel winnen ende luttel verteeren,
huysraedt van doen hebbende, hadden sy den voorgaenden dach dese Tremel in
d'ooghe ghenomen, ende heur besteck ghemaeckt, deselve tot haren huyse te
draghen, soo sy maer dien nacht daer bleef, de welcke gecomen zijnde, zijnse
uytgecomen, ende de Tremel ghevonden hebbende, hebben sy die terstondt tot
heurent ghedraghen, sonder meer woorden daer over te ghebruycken, al wast soo
dat haer de selve al wat zwaer docht te wesen, ende hebben die by een Camer
gestelt daer haer wijven sliepen, sonder haer te dier uren te becommeren
om wat beter te schicken, ende die latende zijnse voorts gaen slapen. Rogier
die een groot stuck tijdts geslapen hadde, ende alreede sijnen dranck verdouwet
hadde, als oock dat sijn werckinghe ten eynde was, is een weynich voor den dach
wacker gheworden, ende hoewel dat sijnen slaep uyt was, ende dat sijn sinnen
weder tot haer selven waren ghecomen, soo is het soo vele gheweest, dat hem een
verbaestheydt in't herssebecken ghebleven is, die hem heel verdooft, niet
alleenlijcken dien nacht, maer noch veel andere daer naer ghehouden heeft, daer
naer de ooghen gheopent hebbende, ende niet met allen siende, heeft hy sijnen
armen ende handen herwaerdts ende derwaerdts van hem ghesteecken, ende hem
selven besloten in dese Tremel vindende, beghon hy ellendichlijcken ende
jammerlijcken te versuchten, ende al suffende droeffelijck in hem-selven te
segghen: Wat is dit? Waer ben ick? Slaep ick ofte ben ick wacker? Soo staet my
| |
| |
nochtans noch wel voor dat ic gister avont in mijn Liefkens camer
quam ende nu dunckt my dat ick in dese tremel ben. Wat is dit te seggen? Sou de
Chirurgijn wel t'huys ghekeert, ofte eenich ongheluck ontcomen zijn? Om het
welcke sy my al slapende hier in verborghen soude hebben? Ick ghelooft dat het
seeckers soo toe-ghegaen sal zijn. Weshalven hy docht hem stille te houden,
ende te luysteren oft hy yedt hooren soude. Ende aldus langhen tijdt ghenoech,
meer onghemackelijcker als anders, in die Tremel die cleyn was ghebleven
hebbende, ende de zijde daer hy op lach hem seer doende, ende hem op d'ander
zijde keeren willende, heeft hy dat soo behendichlijcken ghedaen, dat hy met
den rugghe teghen een der zijden vande Tremel stootende, die op gheen effene
plaetse ghesteldt was gheweest, de selve heeft doen hellen, ende daer na
omtuymelen, ende int vallen heeftse soo grooten ghetier ghemaeckt, dat de
Vrouwen daer ontrent slapende, wacker ende verveert zijn gheworden: Nochtans en
dorstense niet een woordt gheluyts gheven. Rogier seer beschroomt om den val
vande Tremel, voelende datse door dien middel open ghegaen was, heeft veel
liever ghehadt (daer quam van wat het sou) daer buyten, dan daer binnen in te
blijven, ende om niet te weten waer hy was, als om d'een en d'ander, heeft hy
begonnen al stronckelende door't huys te gaen, om te vernemen oft hy deur,
venster ofte poort vinden conde om uyt te gheraecken. Het welcke de Vrouwen
hoorende die wacker waeren, begondense te segghen: Wie is daer? Rogier haere
stemme niet kennende, en antwoorde niet. Weshalven de Vrouwen hebben beginnen
haer mannen te roepen, die noch sterck sliepen, om datse langh op gheweest
waeren, soo datse gantsch met al dit en hoorden.
Door welcken middel de Vrouwen noch verveerder gheworden zijnde als
oyt te vooren, opghestaen zijn, ende haer aen de vensteren begheven hebbende,
vinghense aen te roepen, dieven, dieven, tot welckers gheroep vele vande
ghebueren toegeloopen zijn, sommighe van boven t'huys, andere door het eene
gheweste, andere door 't andere, ende zijn soo in't huys ghecomen. De Mannen
zijn insgelijcks met dit groot gheraes wacker gheworden, ende hebben desen
armen Rogier ghevat, die bycans buyten westen was, van groote verwonderinghe
van hem-selven daer te sien, sonder te weten waer langhs ofte hoe dat hy't
ontcomen conde. Ende als hy ghevanghen was, werdt hy inder stadts dienaers
handen ghestelt, die tot dit gheruchte toe-gheloopen waren, ende voor den
Gouverneur ghebrocht zijnde, soo werdt hy terstondt (overmidts dat hy den naem
hadde van een quaet boefken te wesen) op de pijn-banck gheleydt, op de welcke
hy bekende, dat hy jae in'thuys vande voorseyde Woeckenaers ghecomen was om
deselve wat te ontstelen, waer door de Goeverneur hem voor-ghenomeu heeft
sonder langh daer op te droomen, van hem te doen hanghen. De tijdinghe hier
van liep noch den selven morghenstondt heel Salernen over, dat Rogier gevangen
was geweest, het huys vande Woeckenaers willende berooven. Het welck de Vrouwe
mette Cameniere hoorende, waerense soo seer daer van verwondert, datse haer
selven schier wijsmaken wilden niet ghedaen te hebben, 'tghene datse nochtans
den voorleden nacht ghedaen hadden: Jae datse | |
| |
sulcx veel eer maer
ghedroomt en hadden. Daerenboven de Vrouwe merckende het perijckel daer Rogier
in was, wasser soo af ontstelt, datse schier sot daer van soude gheworden
hebben. Een weynich nae acht uren dien morgen is de Chirurgijn van Nielse
ghekeert, ende vraechde nae sijn Water, om dat hy sijnen Patient wilde gaen
vermaken, ende sijn glas leech vindende, maeckte hy sulcken ghetier int huys,
dat hem niemant te voren dorst comen. De Vrouwe die wel met wat anders gequelt
was, heeft met gramschap hem gheantwoort: Seker ons Meester, ghy sout wel om
wat weerdichs een groot gheraes maecken, als ghy om een glas met water dat
ghestort is geweest, so luyde roept, isser gheen inde Wereldt meer te vinden?
Wien de Meester gheseyt heeft: Wijf ghy hebt moghelijck ghedocht dattet claer
water was, dan ten is soo niet, maer t'is een water toegemaeckt om te doen
slapen, ende heeft haer verhaelt om wat redenen dat hy't hadde doen
distileren. Soo haest als de Vrouwe dit hoorde, heeft sy ghedocht dat Rogier
t'selve ghedroncken hadde, ende dat sulcx d'oorsake was die heur hadde doen
gelooven dat hy doot was, ende sprack: Meester wy en wetender niet af,
daerom later een ander maken soo het u goet dunckt. Een weynich tijdts daer nae
is de Cameniere, die door haer vrouwen bevel ghegaen was om te sien hoet met
Rogier afloopen wilde, gekeert, ende geseyt: Vrou al de werelt spreect
van Rogier op't quaetste, ende na dat ick verstaen hebbe, soo en heeft hy
vrient oft mage die hem eens roert om hem by te staen, ende men houdet
voor ghewis dat hem de Prevoost morgen sal doen hangen: ende daerenboven
wil ick u noch wel een dinge seggen, dat my dunckt in mijn verstandt begrepen
te hebben, hoe hy in't Huys vande Woeckenaers gheraeckt is, en hoort toch eens
hoe. Ghy kent den Schrijnwercker wel voor den welcken de Tremel stont
daer wy hem in leyden, hy was eensgancx oock daer met eenen man den welcken
dese Tremel, nae dat my dunct toehoort: waer uyt sy het grootste ghekijf vande
wereldt tsamen ghehadt hebben, om dat desen van hem begeert dat hy hem sijn
tremel soude betalen, ende de schrijnwercker antwoorde dat hyse niet
vercocht en heeft, maer datse hem vercocht zy geweest, ende d'ander seyde ten
is niet soo, dan ghy hebtse dese twee Jonge woeckenaers vercocht, als sy my
dese morgen selver geseyt hebben, als ick die binnen haren huyse ghesien hebbe,
doen Rogier daer ghevangen wert, tot den welcken de Schrijnwercker seyde sy
liegent door haer keele, om dieswille dat icse haer noyt vercocht en hebbe, dan
ghy sult bevinden dat sy my de selve desen nacht ontstolen sullen
hebben, gaen wy by hen. Ende aldus zijn sy t'samenderhant eens nae der
woeckenaren huys ghegaen, ende ick ben herwaerts ghekeert, daerom verstaen ic
dat Rogier op dese maniere verdragen is geweest ter plaetsen daer hy
gevonden is gheweest: Dan om te weten hoe hy weder verresen is, en can ic
niet bevroeden. De Vrouwe alsdan wel begrijpende hoe de sake ghegaen was: seyde
tot haer Cameniere tghene dat sy van haren man had gehoort, ende bad
haer datse al haer beste wilde doen om Rogier te lossen, als eene
diet doen conde, behoudens oock haer eere, de Cameniere sprack: Vrou wijst my
maer hoe, ende ick sal't seer geerne doen alles wat dat ick vermach. De Vrouwe
wien het stuck seer naeginck, bedacht strackx watter in te doen was, ende
heefter de Cameniere van stucxken tot | |
| |
stucxken af
onderricht gegeven, die ten eersten byden Chirurgijn ghegaen is, ende al
huylende begondese hem te seggen: Mijn Heere ic moet u vergiffenisse
bidden van een groote faute die ick t'uwaerts bedreven hebbe. Haer Meester
seyde: En wat dan? Doen seyde sy hem al huylende: Mijn Heere ghy kent Rogier
van Jeroli wel wat hy voor een man is, den welcken inden zin gecomen zijnde my
te Vryen, ben ick gedwongen gheweest half uyt liefden, half uyt ghewelt hem
wederom te beminnen, 't mach nu een jaer bycans gheleden zijn, ende hy wetende
gisteravont dat ghy niet in en waert, heeft hy my so ghelievelockt, dat ick hem
in mijn camer binnen uwen huyse, met my slaepen leyde, daer hem grooten dorst
over quam, ende om dat ick doens niet en wiste waer toe eerst loopen, oft tot
het Water oft totten Wijn, geenzins willende dat my mijn vrouwe die inde zale
was, zien soude, quam my in zin dat ick in u camer een glas met water gezien
hadde, dat ick liep halen ende gaft hem te drincken: Daer nae stelde ick het
glas daer ick dat ghehaelt hadde, van't welcke ick zie dat ghy een groot
ghetier int huys gemaeckt hebt, ick beken selve dat ick seer qualijck daer aen
ghedaen hebbe, dan wie is de ghene die somtijdts niet en struyckelt? Tis my
hoochelijcken leet sulcx ghedaen te hebben, niet alleenlijcken om des waeters
wille als om het ghene datter zint naeghevolcht is: Want Rogier is deshalven om
het leven te verliesen, daerom bidde ic u ootmoedelicken dat u beliefte zy my
sulcx te vergheven, ende met eenen toe te laten dat ick hem mach gaen
helpen, int gene dat my moghelijcken wesen sal. Den Chirurgijn dit
hoorende (al was hy heel gestoort) antwoorde haer al gabberende. Tis wel
besteedt al draegt ghy de penitentie voor de zonde, want gy meynende desen
nacht eenen lustigen quant te hebben die u wat soude ghebontwerckt hebben, daer
ghy anders niet als een slaepert ghehadt en hebt, daerom gaet ende doet u beste
om uwen Vryer uyt te crijghen soo ghy kunt, ende wacht u wel van nu voortaen
van hem hier binnen te brenghen: Want ick soude u dat mette voorgaende reste
betalen. Welcke antwoorde hoorende, heeft de Cameniere wel laten voorstaen
datse haeren aenslach seer wel begonnen hadde, ende is soo haest als sy conde,
int gevancnisse ghegaen daer Rogier was, daer sy soo veel dede metten Cippier,
dat hy haer toeghelaten heeft met Rogier te moghen spreken, ende naer datse hem
bericht hadde van het ghene dat hy te antwoorden hadde, soo hy ontcomen wilde.
Heeftse noch soo vele ghedaen datse voor den Prevoost ghecomen is, welcken
Prevoost eer hy haer ghehoor wilde geven, wilde (om datse vers ende
poeselachtich was) een staelken van haer hebben, dat sy hem niet affslaen en
wilde op datse om een sulcken cleyn boeverijken te beter ghehoor mochte
krijghen, vant werck opgestaen sijnde, heeft sy hem gheseydt: Mijn Heere ghy
hebt Rogier van Jeroli hier, die voor een dieff ghevangen is geweest, dan ten
is metter waerheydt soo niet, ende de Historie beginnende, vertelde sy hem die
hy snipperinghe, hem segghende: Hoe dat sy hem, zijn Vrijster zijnde, binnen
het huys vanden Chirurgijn ghebrocht hadde, ende hoe sy hem het toeghemaeckte
water om te slapen hadde doen drincken, niet wetende wat het voor een water
was: Insghelijcks heeft sy hem verteldt, in welcker voeghen sy hem voor eenen
dooden inde Tremelkiste ghebracht hadde, ende daer naer vertelde sy hem
| |
| |
de woorden die sy tusschen den schrijnwercker ende den gheenen
die de Tremel toe quaem ghehoort hadde, hem daer door te verstaen ghevende, hoe
Rogier inder Woeckenaren huys wel konde ghevonden hebben geweest.
Den Prevoost siende dattet een lichte saecke was om dit te vernemen
ofte het waerachtich was ofte niet, heeft eerst den Chirurgijn doen haelen, om
te weten oft het waer was dat hy sulcken water ghemaeckt hadde. By den welcken
hy bevonden heeft dat sulckx waerachtich was: Daer naer dede hy den
Schrijnwercker haelen, met den ghenen die de Tremel toebehoorde, ende
insghelijcx oock de woeckenaers, ende nae veel ondervragens bevant dat de
Woeckenaers den vorigen nacht de Tremel ghestolen, ende tot heuren huyse
gedragen hadden.
Ten laetsen dede hy Rogier voorts-brenghen, ende vraechde hem waer
hy den voorleden nacht geslapen hadde, die geantwoort heeft dat hy niet en
wiste waer: Dan dat hem noch wel indachtich was, dat hy ghegaen was om met
Meester Massens van den Vige Cameniere te slaepen, in wiens Camer hy door
grooten dorste seker water ghedroncken hadde: dan wat zint met hem gheworden is
behalven dat hy hemselven in een Tremel int huys vande Woeckenaers, na dat hy
ontwaeckt was, ghevonden heeft) en wist hy dierghelijcken niet. De Provoost
alle dese dinghen hoorende, ende groote ghenoechte daerinne hebbende, dede die
aen allegaeder tot meermalen hersegghen. Ten laetsten kennende hoe dat Rogier
ontschuldig was, heeft hy de Woeckenaers die de Tremel hadden op thien oncen
Silvers ghestraft, ende liet Rogier vry ende los gaen. Waer van men niet
vraeghen en moet oft hy oock verblijdt was ende noch veel meer sijn
alderliefste, dieder noch met hem ende de Cameniere die hem sommige steken in
sijn vleesch hadde willen gheven, menichmaels daer naer hier omme ghelachen,
ende haere tijdt-cortinghe van ghehadt heeft: heur vryagie ende ghenoechte
altoos van het goede ende deuchdelijcke in een fraeyder ende beter dickmaels is
voortgaende.
|
|