Cupido's lusthof
(1613)–Gerrit Hendricksz. van Breughel– Auteursrechtvrij
[pagina 143]
| |
HOe slecht den huysman gaet langs tveldt
En gants hem met gheen vryen quelt
Hoevvel hy tot sijns buermans Meyt
Om tijt verdrijf veel praets uytleyt
Hoe Iaep en kees van passen out
Zijn in haer kintse tijt ghetrout
Devvylen dit soet praten duert
De Meyt lieftallich hem toegluert
Cupido met sijn pijl en booch
Int binnenst' van sijn herte vlooch
Dies eer ghedaelet vvas de Son
Moest d'huysman vryen eer hyt con.
| |
T'boertie slecht vrijt t'meijsien soet
wiens heusche trou sij Lieuen moet
| |
[pagina 144]
| |
Een Nieu Amoureus Liedeken:Op de Voyse.
Tusschen twee clare lichten. GOddinne vander Minnen
Ghy weet wie ick verhieff
En wat int herte binnen
De Lieffd' al liefs besieff
Goddinne vroet // de Liefste soet
Doet my me hebben lieff.
Dat sy sonder weerlegghen
Met een verheucht aenschijn
Vrymoedich mach uytsegghen
Ick mindren sal u pijn
Oock anders gheen // dan ghy alleen
Iae / jae / ghy sult hem zijn.
Voor sulcke goe weldaden
Ghy Cypria ydoon
Sal ick vroech ende spade
Volloven u persoon
Door gonsticheyt // my toegheleyt
Van Cupido ydoon.
Laet haer u schichten voelen
Int binnenste verstant
Soo mach dan haest vercoelen
Inwendich desen brant
Die ghy my stuert // theeft lang geduert
Door Lieffde abondant.
De peerle mijnder ooghen
Is dese Nimphe reyn
Sal haer altijt verhooghen
Vyt lieffden int ghemeyn
Soo trou beclijft // en sy dan blijft
Mijn lavende Fonteyn.
Als Aurora int daghen
De neveling verclaert
Soo licht mijn Lief by vlaghen
tGhemoet dwelck was beswaert
Voor 'tbitter roet // sy suycker soet
My schenckt uyt goeder aert.
Tis reden dat ick eere
Dees eenichste in al
Van leden soet en teere
Sy is / en blyven sal
Den spieghel reyn // om sien alleyn
tVoorleden ongheval.
Het herte jong in deughen
Reyn wederliefde biet /
Wanneer dat het vol vreuchden
Sijn alderlieffste siet /
Het is verknocht // vast tsaem gebrocht
| |
[pagina 145]
| |
Om gants te wijcken niet.
Princesse uytghelesen
De goetheyts gaven groot
Gheduerich zijn ghepresen
By twee schoon Liefs minjoot
Wanneer dat hy // en weder sy
Aenbiet 'tmondelijn root.
Finis. | |
Een nieu Amoreus Liedeken.op de Voyse.
Vande Enghelsche Fortuyn.
FOrtuna fel
Die soo lichtveerdich keert
Het vryen snel
Is my t'onrecht gheleert
Want grooten strijt
brengt my een reyn Iongvou
In plaets subijt
Dat sy my troosten sou.
Met reen ick mach
Beclaghen d'onplaysier
tGheen my doet ach
Soo moyen jonghen dier
Noyt ooghen droef
Beschouden sulcken leet
Meer dan ick hoeff
Wert my ghemaeckt ghereet.
Het kermen swaer
Is 'slichaems voetsel cranck
De tranen claer
Daer nevens mynen dranck
Het suchten wis
Dat soo veel pijn verweckt
Het decxel is
Dat mijn lichaem bedeckt.
De angst en sorch
Van niet te zijn ontfarmt
Is vaste borch
Die my in coud' verwarmt
Het swaer ghepeys
Met bitter smerten doet
Verteeren 'tvleys
En oock mijn jongher bloet.
Ghelijck den snee
Versmiltet op het velt
Lieffd' vol onvree
Alsoo doet dat me smelt
Mijn jonghe Ieucht /
Die als den roock vergaet.
| |
[pagina 146]
| |
In plaets van vreucht
Gheniet ick sulcken quaet
Sien ick haer aen
Sy d'aensicht omme went
En laet my staen
In duchtende ellent.
Toocht mijn natuer
Haer eens te spreken toe
tGhesichte stuer
Stelt sy / k'en weet niet hoe.
Waerom dat ick
Verdient heb dees wreetheyt
Heb ick wel dick
In mijn selfs overleyt.
Ick vinde gheen
Int minste sulck oorsaeck
Waerom alleen
Sy met my steeckt den draeck.
O harde hert
Denckt dat ghy zijt een mensch
t Sal u oock smart
Doen / so ick dan verstensch
In Liefde groot /
Al toocht ghy u wat schu
Sterff ick den doot
De schult sal blyven u.
Tijdt ist dan noch
Dat ghy by tijts bedenckt
Eer dat ghy doch
Mijn jonghe sinnen crenckt
Al t'onversaecht
Waer dit aen my ghetoont
Van sulcken maecht
Soo bitterlijck gheloont
Eens nedersiet
Met d'ooghen der ghenaed'
En liefde biet
Want tis noch niet te spaed'
Het bloemken groeyt
Gunt dat sijn volle was
Alst lieflijck bloeyt
Comt alles weer te pas.
Ghewint den prijs
Daer veel om wort ghedaen
Soo salmen wijs
V achten nu voortaen
En segghen dan
Dees dochter Lieffd' vermeert
Aen een Iongman
Die haer heeft lang gheeert.
| |
[pagina 147]
| |
Een peerlen Croon
Mijn lieffgen dit ghelooft
Sal u persoon
Ghewinnen op het hooft
Een loff ghemeyn
Van alle Dochters soet
Dat ghy so reyn
By my u Dienaer doet.
Lieff duysentfout
Ghy hier voor loon ontfangt
Mits ghy vertrout /
Hem die nae u verlangt
Wat ghy beleeft
Vereert u lieff Minnaer
Hy wedergheeft
Dat soetelijck eenpaer.
Princes bedacht
In vreuchden t'alder stont
Een goeden nacht
Byblijft u lang ghesont /
En voor het goet
Met vriendelijck bewijs
Dat ghy Lieff doet
Sal ick u gheven prijs.
Finis. | |
Een nieu Amoureus Liedeken;op de voyse.
Als een jong paert, onbetoomt &c. BInnen int hert
Ghevoel ick teghenstryden
Met droeve smert
En overstallich lyden /
Sulcx comt my nu ten tyden
Van een soo schoon Goddin
Diet stellen can bezyden
Verghetent uyt den sin.
Haer suyverheyt
En minnelijcke wesen
Heeft my verleyt
Dat soo claer was gheresen
Als Apollo by desen
Op synen gouden throon
Hierom wort sy ghepresen
Als een in schoonheyt schoon.
Tghevlochten haer
Den goutdraet gaet ghelijcken
Bruyn ooghen claer
Wt haer wijnbrauwen kijcken
Die tblanck voorhooft verrijcken
| |
[pagina 148]
| |
En theel visagie siet
Twelck doet dat ick laet blijcken
Reyn Lieffd' al ist verdriet.
Een mont beleeft
Met lipkens als corale
Dees goddin heeft
Vol vrendelijcker tale
Tis waer 'tgheen ick verhale
Als een costlijck tresoor
Staen inden mont loyale.
Tandekens van yvoor.
Doen ick eerst sach
Dees schoon beleeft van seden
Dien selven dach
Wert mijn ghemoet bestreden
Venus, Cupido, deden
Hun crachten blijcken saen
En hebben teghen reden
My in haer net ghevaen.
Ghevaen te zijn
Is met tlijdlijckste schromen
Alst Lieff devijn
Soo verd' was me ghecomen /
Dat tot des Minnaers vromen
Door gouden schichten maer
Van Venus uytghenomen
Soo meed' ghevanghen waer.
V milde tong
Soetsprekent int verbreyden
My Minnaer jong
Alleen heeft gaen verleyden
Want ick en cost niet scheyden
Van u lacchende mont /
En daer noch tusschen beyden
V lieve Borskens ront.
Hoe machtich rijck
Dat is menich Iongvrouwe
Sy gheen ghelijck
Hebben by mijn Carsouvve,
Want in wijsheyt ghetrouwe
Met recht sy wort gheeert
En ickt selfs daer voor houwe
Dat sy Pallas passeert.
Prince.
Nae dees Princes
Alleen staet mijn verlanghen
Sy is Voochdes
Vant lieffelijck verstranghen
Och waer sy me gevanghen
Int net der Lieffden goet
| |
[pagina 149]
| |
Souden bitter ganghen
Int eynde woorden soet.
Finis. | |
Een nieu Amoureus Liedeken;op de voyse.
O ghy vervloeckte Lindeboomen, hu, hu. VVIe sal nu het droevich claghen /
en leet
Mijns trou Minnaers helpen draghen /
dus wreet
Het herte dat moet
Sijn suchten brenghen voort
Om soo te zijn verlicht
Want de ziele soet
Die schijnt bynae vermoort
Door eenen fellen schicht.
Wilt bedroefde ooghen weenen
verbaest.
Laet u tranen tsaem vereenen
met haest
Die ghy nu uytstort
Om te zijn ontlast
Van een dus swaren pack
Mijn tranen vlien voort
Bigghelende vast
Langhs mijn visagie swack.
Sucht op sucht mijn borst sal loosen
int ent
Onderwijl sal my verpoosen
ellent
tGheen de Lieffde coockt
O bitter morceel.
Door den bedroefden strijt
Die noch langher smoockt
Tot sherten verveel
Door Cupido subijt.
Moog'lijck sal my eer ontbreken
onsacht
Dat het Lieff dus verd' gheweken
eens lacht.
Dan het soet propoost
t'Ontfanghen van haer
Om te vermaken thert
Dats den lieven troost
Die de pyne swaer
Te niet eens doende wert.
Venus ghy zijt my pertye
Heel strang
Door u is t'ghemoet onblye
| |
[pagina 150]
| |
[pagina 151]
| |
Een nieu Amoureus Liedeken:op de voyse.
van Coridon en Silvia. HOe langhe sal ick dienaer trou
T'onrechten zijn vergheten
Van een sulck overschoon Iongvrou
Wetende mijn secreten
Blijft gheen party /
Dus teghen my
Seght Iae / wilt neen vergheten.
Aen d'onghevoelijck minnen pack
Heb ick veel tijts versleten
En daer toe in swaer onghemack
Dus dierlijck hier gheseten
Wanneert is tijdt
Gont my den strijdt
Seght Iae / wilt neen vergheten.
Een grooten brant heeft my geraect
En 'tquetst wy onvermeten
Het vier dat alsoo hittich blaeckt
Heeft 'therte doorghevreten
Mondelijn root
Aensiet den noot /
Seght Iae / wilt neen vergheten.
Ick hebbe Liefgen langhen tijdt
Ghehonghert nae tsoet eten.
Dat is / alsmen soo lieflijck vrijt
Gheen haters dat en weten
Indien ghy acht
Op dese clacht
Seght Iae / wilt neen vergheten.
Als een seylsteen mijn herte treckt
In liefd' lang tijdt versleten
Vrou Venus die heeft my perfeckt
Ghebonden aen haer keten
Maer als ghy wildt
Reyn Dochter mildt /
Seght Iae / wilt neen vergheten.
Prince.
Vaert wel Princes die ick verhief /
Ghy blijft by my ghepresen
Toont jonst / alsoo ick u heb lieff
Reyn maghet uytghelesen /
Seght doch wanneer
Schoon Lieff op eer
Dat het eens Iae sal wesen.
Finis. | |
Een nieu Amoureus Nieu-jaer Liedt.op de voyse.
| |
[pagina 152]
| |
Onder die Linde groen.
COmt ghy Syrenen al
Met u helder gheluyt
In het Pegasydes pleyn
Daer de Lieffde gaet in treyn
Heel crachtich van firtuyt:
Hoe wel het Loovren dal
Door Boreas verhart
In hem selven soo verdort
Dattet schier vernieticht wort
Den Nimphen tot een smart
Door een Christalynich ijs
Na des winters coude wijs
Wilt voort bringhen // daer
Helder singhen // claer
V stem niet en crenct
Maer een Lietgen schenckt
Mijn Lief tot een Nieu Iaer.
Apollo sal oock wel
Vermaecklijck doen het best
Als Pan op Siringes fluyt
Accordeeren int gheluyt
Met Amphion opt lest
Orpheus liefflijck spel
De dieren wel vergaert
Soo dat door de soete vreucht
Menich herte is verheucht
Vyt jonstelijcken aert /
Liefdes crachten maect becant.
Ghelijck alsmen Meya plant
Tot t'vervreughen // maer
En 'tlangh heughen // naer
Dat een Minnaer heeft
Dit sijn Lieffgen gheeft
Tot eenen Nieuwen Iaer.
Vernieut u Liefste soet
In een volcomen rust
Waer nae menich herte haect
Dat door lieffde hittich blaect
Al eert gheniet sijn lust
O ghy mijn Nimphe vroet
Op u rust legher sacht
Vyt een vrientlijck vry bestaen
Werde door reyn Lieffd' gedaē
Dit Nieu Iaer hier ghebracht
Liefste die in Liefden slaept
Hier uyt wat genuchten raept
Met tbegheeren // swaer
Mits t'onberen // haer
Die partydich // fijn
Gheheel nydich // zijn.
| |
[pagina 153]
| |
Twee Liefgens int Nieu Iaer.
Prince.
Princesse Liefste schoon
Mijn waerde ghesellin
Overlegghet menichwerf
Wat moeyt op des werelts erf
Mijn aenbragt dese Min
Om u Lieff soet persoon
Die deuchdich zijt begaeft
Met veel minsaemheden fier
En een oversoet manier
Waernae mijn herte slaeft
Om te winnen int ghemoet
Eens de alderliefste soet
Dees reyn schoone // caer
Recht mijn loone // waer
Int volheyrden // trou
Soo's aenveyrden // wou
My voor een Nieuwe Iaer.
Finis. | |
Sonnet.
AL tgene dat de Lieffd', oyt in sich selfs besloot
Tot druck en ongheneucht, oft alle soete vreuchden
Met een helder geluyt, dat oyt het hert verheuchden
Hier binnen in ghestelt, vermakelijcken groot,
T zy hoe de Lieffde keert in allen hoochsten noot
De een het blijtschap is, den andren ongheneuchden
Schept hier vermaken in, ghy soet versaēde jeuchden
Al schijnt de Minne straff, te wesen totter doot.
't Regael can werden soet, thart yser is te smeden
sGhelijcks tvoornemen van des Liefgens stuere seden
Een lang-ghesponnen draet, men halspelt niet te gaer.
tZijn cloecke gangers die, al even stijf aentreden
Den een het morghen wint, en d'ander stracx nu heden
T is heuchlijck alst begint, int soete Nieuwe Iaer.
|
|