Krispyn, poëet, en officier

Zesde tooneel.

Sofy, Krispyn.

Krispyn

 

Mevrouw, gy komt hier wel te pas!

 

Uw vaerzen, die 'k zo even las,

 

Kome ik nu aan u wedergeeven;

 

Zy zyn vol konst; 'k heb van myn leeven

 

Geen schooner schrift en styl gezien.

 

Zie daar, ik koomze u weder biên.

 

Ik zag myn dagen geen bekwaamer.

 

Elizabeth brachtme in uw kamer...

Sofy.

 

Myn heer, ik vreez gy hebt misschien,

[p. 25]

 

Die met veel moeiten nagezien.

Krispyn.

 

Daar valt niet op te kritizeren,

 

't Zyn staaltjes om maar na te leeren.

Sofy.

 

Dat is my meermaal al gezeid.

 

Gy toond my uw genegenheid.

 

't Gaat met de vaerzen als de beeren;

 

Die, eerze in goede vormen keeren,

 

Zyn onbeschoft en plomp van leest.

 

Een vaers is van den zelfden geest,

 

't Laat zich in 't eerst maar paslyk schikken,

 

Men moet het schaaven, en wel likken,

 

Dan krygt het eerst zyn stal myn heer.

 

Het zelve is van een jonge beer.

 

Zal vaers, en beer verheven draaven;

 

Men moetze likken en wel schaaven.

Krispyn.

 

'k Beken 't is nodig, dat by and'ren dat geschied.

 

Maar by Mevrouw Sofy, is dat het zelfde niet,

 

Gy hebt voor vaerzen zulk een geest, zo hoog verheven,

 

Dat die verbetert zyn, zo ras zy zyn geschreeven.

Sofy.

 

Men zegt natuur doet niets ten halve.

Krispyn.

 

Dat is waar.

 

Uw vaerzen trekken zeer na helden dichten; maar;

 

Nu apropo, Mevrouw, van held, en heldendichten.

 

Wat dunkt u, zou ik zo ons opzet wel verrichten?

 

Gelyk ik in dit kleed een krygsman? is 't zo goed?

Sofy.

 

Schoon! gy zyt waardig, dat men u zo schild'ren doet.

 

't Is treffelyk, het zou niet beter konnen weezen.

 

In deeze kleeding hebt gy geen gevaar te vreezen.

 

Zo wy verhindert zyn door myn gemaal, ik zal,

 

U by hem door doen gaan, voor ... maar daar is hy al.