Moortje en Spaanschen Brabander

[p. 25]

Sonnet

Waer het ghevoelen van Pythagoras waerachtich,¹
En dat de ziel van 'teen verhuysd' in 't ander lijf,²
Ick sou ghelooven vast, en staende houden stijf,³
Dat Plautus geest in u o Breroo waer wonachtich.⁴
Of dat Aristophaan, van nieus gheworden machtich⁵
Te handelen de pen, sich in u kloeck gheschrijf⁶
Liet hooren op't Bataefs Tooneel voor man en wijf,⁷
'Twelck noch Athenen nu en wijckt, noch Roomen prachtich.⁸
Terentius voorwaer, indien hy weer mocht leven,
En grondelyck verstaen de Nederduytsche tael,¹⁰
Sou sijne Thais haest niet kennen uyt Moy-Ael,¹¹
En Thraso vaeck den naem van Hopman Roemer gheven,
So wordt hy nagebootst in uwe soete dichten,¹³
Die den Aenschouwer bey vermaken ende stichten.¹⁴

Lijdt en hoopt.¹⁵

1 waer: ware, zou zijn; waerachtich: waar, juist

2 en dat: en was het zo dat

3 stijf: hardnekkig, onwrikbaar

4 Plautus, Aristophaan: Aristophanes, Plautus en Terentius zijn de bekendste komedieschrijvers uit de oudheid

5 van nieus: opnieuw

6 handelen: hanteren

7 Bataefs: Hollands

8 wijckt: onderdoet voor

10 grondelyck: grondig

11 Thais, Thraso: personages uit de Eunuchus (bij Bredero Moy-Aal en Roemert); kennen uyt: kunnen onderscheiden van

13 soete: fraaie

14 bey - ende: zowel als

15 Lijdt en hoopt: zinspreuk van de classicus en vertaler Reinier Telle